Requiem for a Dream: Ξαναβλέποντας το αριστούργημα του Aronofsky, 20 χρόνια μετά

Requiem for a Dream
© BBC

Αυτό το περίεργο διάστημα που διανύουμε όλοι και ελπίζουμε να τελειώσει το συντομότερο δυνατό, είναι μεταξύ άλλων ευκαιρία να δούμε ταινίες και σειρές που δεν είχαμε δει μέχρι σήμερα ή ευκαιρία να δούμε ξανά εκείνες τις ταινίες που έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στο μυαλό μας. Σήμερα, η πρόταση μας για ταινία ανήκει στη δεύτερη κατηγορία και είναι το «Requiem for a Dream», το αριστούργημα του Aronofsky, που κυκλοφόρησε πριν από 20 χρόνια.

Το «Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο», όπως αποδόθηκε στα ελληνικά ο τίτλος της ταινίας, κυκλοφόρησε το 2000 και είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Hubert Selby Jr.. Σκηνοθετημένο απ’ τον Darren Aronofsky και πρωταγωνιστές τους Ellen Burstyn, Jared Leto, Jennifer Connelly και Marlon Wayans, η ταινία απεικονίζει πώς ο εθισμός των τεσσάρων πρωταγωνιστών σε διαφορετικές μορφές ναρκωτικών, τους διαλύει τόσο ψυχικά όσο και σωματικά.

Το σενάριο της ταινίας γράφτηκε απ’ τον Aronofsky σε συνεργασία με τον Hubert Selby Jr., ο οποίος έγραψε το βιβλίο του το 1978. Η ταινία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο Φεστιβάλ των Καννών το 2000 και κυκλοφόρησε στις 6 Οκτωβρίου στις ΗΠΑ απ’ την Artisan Entertainment, λαμβάνοντας θριαμβευτικές κριτικές. Η Ellen Burstyn δικαιωματικά ήταν υποψήφια για Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου.

Ο Aronofsky και το καστ ανέφεραν πάντα ότι η ταινία έχει να κάνει με τους εθισμούς γενικότερα και όχι μόνο στα ναρκωτικά, ενώ βασική θεματική στην ταινία αποτελούν και η μοναξιά, αλλά και η άρνηση της πραγματικότητας απ’ τους πρωταγωνιστές. «Έχουμε να κάνουμε με μια ταινία με τέρατα. Το τέρας, όμως, είναι αόρατο. Ζει στο μυαλό τους. Πρόκειται για τον εθισμό», ανέφερε σε συνέντευξή του ο σκηνοθέτης.

Οι Aronofsky και Selby Jr. επέλεξαν μια τολμηρή ιμπρεσιονιστική σύνθεση των χαρακτήρων τους που ξεδιπλώνεται στην οθόνη μέσω ενός αριστουργηματικού μοντάζ και extreme close-ups που υπογραμμίζουν τον πόνο, την απομόνωση και την εξουθένωση των ηρώων, οι οποίοι τελικά χάνουν κάθε ίχνος ανθρωπιάς. Κι όλα αυτά, ενώ ο Aronofsky καταφέρνει να κάνει τον Αμερικανό (και όχι μόνο) θεατή να συνειδητοποιήσει ότι τελικά όλοι είμαστε εθισμένοι σε κάτι, σε έναν κόσμο, ο οποίος μας πουλάει τεχνητούς παραδείσους ως τρόπο διαφυγής απ’ την ασφυκτική πραγματικότητα.

Τέλος, για να μας δείξει ότι ο εθισμός δεν καταλαβαίνει από διακρίσεις, το «Requiem for a Dream» καταλήγει με κάθε έναν απ’ τους τέσσερις ήρωες του -οι οποίοι ανήκουν σε πολύ διαφορετικά κοινωνικά στρώματα- σε εμβρυϊκή στάση να ονειρεύεται.

Tags from the story
0 replies on “Requiem for a Dream: Ξαναβλέποντας το αριστούργημα του Aronofsky, 20 χρόνια μετά”