Η μόνη τύχη που μπορεί να αφορά το πόκερ, είναι να πάρει τις σωστές στροφές το κεφάλι σου και να την «κάνεις» έγκαιρα πριν σου «πάρουν» το κεφάλι, στο τραπέζι που κάθεσαι. Δεν είναι τζόγος. Είναι παιχνίδι του μυαλού κι αυτό για δύο λόγους. Αφενός γιατί το γρήγορο χρήμα γλυκαίνει και τους πιο εγκρατείς, κι αφετέρου γιατί για να είσαι σοβαρός παίκτης, πρέπει να έχεις ικανότητες. Δεν έχει σχέση με τα άλλα παιχνίδια της τράπουλας. Οι περισσότεροι κάλοι παίκτες έχουν αποκτήσει πολλά, μετά τη σχέση τους με το πόκερ. Χρήματα και “κουσούρια”… Η ανάγκη για ταχύτατη και συνδυαστική σκέψη, για αποκωδικοποιήση της ανθρώπινης συμπεριφοράς και των φυσιογνωμιών, για αυτοέλεγχο και πειθαρχία, κάνουν όλο αυτό το αποκαλούμενο «adrenaline rash» του πόκερ ένα παιχνίδι που απέχει παρασάγγας από την καθαρή έννοια του όρου «παίζω»…
Ο Τόλης παίζει πόκερ πολλά χρόνια. Δεν είναι το nick name του αυτό, αλλά σίγουρα αν θες να τον γνωρίσεις από κοντά δε θες να μάθεις τα υπόλοιπα στοιχεία της ταυτότητάς του, καθώς το βλέμμα και οι κινήσεις του, ακόμη κι αν έχεις μαύρα μεσάνυχτα με το πόκερ, σε προδιαθέτουν ότι έχεις να κάνεις με έναν βιρτουόζο του είδους. Παρόλο που ο ίδιος λέει πως τα χαρτιά ήταν πάντα μέσα στα χέρια του, από πιτσιρίκι ακόμη, ο λόγος που παραμένουν εκεί ακόμη και μ’ αυτή την ιεραρχία, είναι η πολυπλοκότητα που δουλεύει ο πολύστροφος εγκέγαλός του.
Είχε επιστρέψει από το εξωτερικό, από τουρνουά πόκερ. Κάθε μήνα γίνονται πάνω από 10 τουρνουά σε διαφορετικές πόλεις. Όραμά του; Το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Μη σκεφτείτε καν από μέσα σας ευχή…είναι γρουσουζιά. Κι είναι ίσως η μόνη παράμετρος δεισιδαιμονίας σ’ ένα κοκτέιλ που περιέχει κυρίως ικανότητες, διάβασμα και πολλή μα πάρα πολλή ψυχανάλυση. Αυτό το πόκερ, δηλαδή…το επαγγελματικό, όχι αυτό που μαζεύονται 9 τύποι σε μια παράνομη λέσχη να μαδήσουν έναν φουκαρά… Το επαγγελματικό πόκερ έχει όλα τα τιμητικά και τα ζόρικα που έχει κάθε επίσημη και σοβαρή διοργάνωση. Δεν πας από τη μία μέρα στην άλλη, γιατί ακόμη κι αν έχεις το χρήμα που ρέει άφθονο, πρέπει να έχεις εξασφαλίσει πρώτα κάποιες έστω υποτυπώδεις διασυνδέσεις και κυρίως να μην είσαι αρχάριος. «Οι αρχάριοι κάνουν μπαμ», εξηγεί ο Τόλης.
«Το πόκερ μαρτυρεί συμπεριφορές καλύτερα κι από την ίδια την συμπεριφορά, αυτή καθαυτή… Τα ευτράπελα που έχω δει σε τραπέζια τουρνουά, είναι από αρχάριους, οι οποίοι όταν χάνουν πετούν καρέκλες στον αντίπαλο και πέφτει εκκωφαντικό βρισίδι…Η ωριμότητα δεν έχει να κάνει μόνο με το πως χειρίζεσαι τα φύλλα που έχεις, πως παίζεις και πως μπλοφάρεις, αλλά και πως τιθασεύεις τις αντιδράσεις και τις παρορμήσεις σου. Γι΄αυτό χρειάζεται ψυχανάλυση. Κάνω πολλά χρόνια και όπως είναι αυτονόητο δε με έχει βοηθήσει μόνο στο πόκερ. Παρατηρώ τους ανθρώπους, το τι κάνουν… Έχω διαβάσει πολλά βιβλία για το πόκερ και άλλα τόσα πρέπει να μελετήσω στο μέλλον. Το διάβασμα δε σταματάει. Βρήκα βιβλία των profilers της αστυνομίας, για το που αντιστοιχούν χαρακτηριστικά του προσώπου και έτσι με το που θα σε δω, καταλαβαίνω με ποιον έχω να κάνω… και δεν πέφτω ποτέ έξω. Αλλά ακόμη κι αν δεν είναι στο βιζαβί, διαβάζω τις κινήσεις. Κάθε μέρα παίζω online. Είναι κάποιου τύπου προπόνηση αν και δεν βλέπεις τον άλλον, αλλά το παιχνίδι του μαρτυρεί πολλά. Εύκολη λεία οι αρχάριοι. Είναι εμμονή το πόκερ, είναι ψώνιο. Όταν παίζεις με κάποιον και χάσεις, είτε γιατί φέρθηκες ηλίθια και δεν έκανες το σωστό παιχνίδι, είτε γιατί ήταν αξιότερός σου ο αντίπαλος, πορώνεσαι μετά… θες να τον “φας”, αλλά συμβαίνει αυτός να σε “ξαναφάει”.
Κολλάς με το πόκερ αλλά και με αυτά που ζητάει το ίδιο, και στα οποία αυτάρεσκα βλέπεις ότι μπορείς να ανταποκριθείς. Δεν είναι για όλους. Είναι καταρχήν για υγιείς ανθρώπους. Η καρδιά χτυπά με τρελούς ρυθμούς, υπερέκρηση αδρεναλίνης. Από μόνο του αποκτά αθλητική αντιμετώπιση. Εγώ, τουλάχιστον 15 μέρες πριν, μπαίνω σε φάση αποτοξίνωσης και γυμναστικής, τσιγάρο, ποτό κομμένα. Πάω για τρέξιμο. Έχει τύχει να παίξω και 12 ώρες σερί. Μετά είσαι συγχρόνως εξαντλημένος και σε τρελή υπερένταση. Πρέπει όμως κάτω από οποιεσδήποτε παραμέτρους να κοιμηθείς για να είσαι σε κατάσταση να ξαναπαίξεις την επομένη, αθλητικά. Οι γυναίκες είναι πολύ καλές στο πόκερ».
Παρατηρώ τα δάχτυλα του. Με βλέπει. Απαντά μόνος του: «Όλοι μου το έχουν πει ότι έχω χέρια για dealer..»
Ο Τόλης γεννήθηκε και μεγάλωσε από Έλληνες γονείς στη Ν. Αφρική. Ανήσυχο, πλάσμα έζησε στο Μπέλφαστ, στη Βαρκελώνη, στο Παρίσι. Θυμώνει όπως οι περισσότεροι που έχουν ζήσει στο εξωτερικό, με τα κακώς κείμενα της χώρας. «Εδώ δε μπορείς να πεις ότι είσαι επαγγελματίας παίκτης πόκερ. Θα πέσουν να σε φάνε, τον έτσι, τον αλλιώς, τον τζογαδόρο…άντε να εξηγήσεις ότι το πόκερ δεν είναι τζόγος. Τον τζόγο τον ξέρω και τον έχω περιορίσει στο ελάχιστο. Έξω, οι μεγάλοι παίκτες έχουν σπόνσορες. Εδώ και σύλλογο να κάνεις θα σε φάνε τα καζίνο. Βλέπεις παγκόσμιους και πανευρωπαϊκούς πρωταθλητές να χαίρουν κύρους και εκτίμησης όλων έξω. Θεωρούνται επαγγελματίες παίκτες. Έχουν εκατομμύρια δολάρια πια. Προπονούνται, διαβάζουν, συναντιούνται κι ανταλλάσουν μεταξύ τους απόψεις, εξελίσσουν τεχνικές, γράφουν αυτοί συγγράμματα και είναι οι πιο πολλοί μεγάλης ηλικίας άνθρωποι με οικογένεια, παιδιά σε κορυφαία πανεπιστήμια. Αυτούς δεν τους βρίσκεις έτσι στο διάδρομο να πιάσεις κουβέντα. Είναι κάποιου τύπου μασονία. Αν δουν ότι είσαι υποσχόμενος θα σου μιλήσουν αυτοί. Πάντως για να μην φτάσουμε στο άλλο άκρο, το πόκερ είναι ένα παιχνίδι απαιτήσεων αλλά δεν πας να παίξεις για την τιμή των όπλων. Πας για τα λεφτά. Πάντα μιλάω για τα τουρνουά. Πρόσφατα αφού απκλείστηκα σε προηγούμενο τραπέζι δεν μπόρεσα να διεκδικήσω από ένα τουρνουά, 370.000.000 ευρώ. Αν είχα μπει στο τραπέζι του τελικού και τα έπαιρνα, θα ήμουν χαλαρός για πολυ καιρό μετά. Κι επειδή τα λεφτά πάνε στα λεφτά, μετά θα έπαιζα πιο άνετα και θα έρχονταν κι άλλα. Δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μου αυτά, έτσι συμβαίνει. Εγώ μετά από τόσα χρόνια πόκερ είμαι στο συν. Δηλαδή στην αριθμητική του “πόσα έχασα – πόσα κέρδισα” είμαι πάνω. Κι όχι μια φορά, ο απολογισμός είναι θετικός κι αυτό δεν είναι τζόγος είναι πρόοδος».
Σκέφτηκα ότι έπρεπε αντί για κασσετοφωνάκι να είχα πάρει μαζί μου τράπουλα, αλλά και πάλι…τι να χωρέσεις σε μερικές λέξεις όταν για την προσέγγιση του θέματος πρέπει να γίνεις αθλητής, μαθητής και μάλιστα επιμελής ψυχαναλυτής, φυσιογνωμιστής, Ιώβ υπομονής και γκουρού αυτοελέγχου. Αφού το πόκερ δεν είναι για όλους…
Κι ο Τόλης “το ‘χει”. Αλλά δεν λέω ευχή. Είναι γρουσουζιά…
Poker insider…
- Στο τραπέζι ενός τουρνουά όλοι παίζουν με γυαλιά ηλίου. Όταν έρθει καλό φύλλο, το σώμα προδίδει την ευαρέσκεια με διαστολή της κόρης των ματιών.
- Από τον κανονισμό επιτρέπεται να καπνίζεις και να πίνεις. Όποιος όμως παραγγείλει αλκοόλ, ξέρουν όλοι ότι θα φύγει πρώτος…
- Ακούσια, πια με το που κάθεσαι στο τραπέζι φακελώνεις τις αντιδράσεις των παικτών σου ακόμη κι από το πως τοποθετούν τα τσιγάρα και τον αναπτήρα τους στο τραπέζι.
- Το φλος ρουαγιάλ είναι το καλύτερο φύλλο. Στην Αγγλία όμως καλύτερο φύλλο θεωρούνται τα τρία τριάρια.
- Η μπλόφα ισχυεί και προς τις δύο κατευθύνσεις: «έχω και παίζω σαν να μην έχω» κι αντίστροφα.
- Πολύ «επικίνδυνοι» παίχτες θεωρούνται οι Κινέζοι.
- Grosso Modo ισχύει μεταξύ των καλών παικτών ότι και μεταξύ των καλών συμπολεμιστών και αθλητών: τιμή, σεβασμός κι εκτίμηση.
- Οι περισσότεροι παίκτες τουρνουά πίνουν σόδα στο τραπέζι.
- Συχνή έκφραση στα τραπέζια: «έφαγα tilt»
- Το έπαθλο για τον παγκόσμιο πρωταθλητή είναι 13.000.000 $
- Όπως είναι οι μαύρες ζώνες στις πολεμικές τέχνες, είναι στα πρωταθλήματα πόκερ τα μπρασελέ, τα οποία κανονικά φοριούνται στο χέρι…
- Υπάρχουν πολλές παραλλαγές πόκερ, μία εκ των οποίων και η Ελληνική πόκα.
