Στη λαϊκή σοφία, παγκοσμίως υπάρχουν αρκετές ρήσεις που υμνούν την τόλμη. Η τόλμη εμφανίζεται ενίοτε συνώνυμη της ανδρείας ενίοτε ελαφρώς λιγότερο εκφυλισμένη από το θράσος. Άλλες φορές ο τολμηρός είναι τιμητής της ελευθερίας άλλες είναι ο εξτρεμιστής των ηθών…Τελικά σε τι νικά ο τολμών, στο μικροσκόπιο των εννοιών;
Ο τολμηρός ως θαραλλέος…
Αυτός που παίρνει πρωτοβουλίες. Που δεν κολλά στα προφανή. Ο τολμηρός σ’ αυτήν την περίσταση είναι άνθρωπος που γνωρίζει τι θέλει και πιθανόν και πώς να το αποκτήσει. Η γνώση του στόχου άλλωστε δεν είναι και συνώνυμη και της γνώσης της μεθόδου που θα ακολουθήσει. Συχνά ο θαραλλέος, είναι και ο πιο κοινωνικός, πιο έμπειρος, καθώς η κινητικότητα αυτή ανταμείβεται με εικόνες και βιώματα. Είναι πρακτικός και ρεαλιστής αφού στα λόγια το πολύ θάρρος μάλλον χάνεται. Χαρακτηρίζεται από παρρησία και δυνατή σκέψη. Ο θαραλλέος δεν είναι απαραίτητα κι ατρόμητος. Σαν στοιχείο προσωπικότητας προσκήκει σε εκφράσεις όπως “έχει το θάρρος της γνώμης του” ή “έχει το θάρρος να ζητήσει συγγνώμη”.
Ο τολμηρός ως θρασύς…
Εδώ ταιριάζει το παραπήρες θάρρος. Η οριογραμμή μεταξύ του θάρρους και του θράσους είναι λεπτή κι ασαφής ίσως όταν το θάρρος υπερβαίνει τα εσκαμμένα εις βάρος του αποδέκτη της ειλημμένης πρωτοβουλίας. Ο τολμηρός εδώ καθίσταται με μιας αδιάκριτος. Δεν τηρεί κανόνες ευπρέπειας και γίνεται αντικείμενο απόρριψης. Όσο κι αν είναι θεμιτό το θάρρος στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου και δη ενός άνδρα, γίνεται ενοχλητικό όταν κανείς γίνεται φορτικός ή αγενής. Πολύ σπουδαία αρετή που λείπει στον θρασύ είναι πως αγνοεί που να σταματήσει. Από υπέρμετρο εγωισμό…
Ο τολμηρός ως γενναίος…
Ο γενναίος με την ιστορική έννοια. Ο έχων την ομηρική ανδρεία. Ο άνθρωπος που διαθέτει υψηλό αγωνιστικό φρόνημα. Είναι φιλόπατρις. Είναι πολεμιστής, αν πρόκειται για την αρχαιοελληνική γραμματεία με ασπίδα και ξίφος, αν πρόκειται για το σήμερα με ψηφιακή γνώση. Διαλέγει αντίστοιχα επαγγέλματα κι είναι συνήθως απόμακρος και σκεπτικιστής.
Ο τολμηρός ως extreme…
Έξω από τα καθιερωμένα. Στο στυλ, στο χόμπι, στο αυτοκίνητο, στα ρούχα, στις ενασχολήσεις του. Κινδυνεύει να θεωρηθεί δήθεν αλλά αν είναι εκ βαθέων άνθρωπος των άκρων, αυτά που φαίνονται με μια πρώτη ματιά είναι μόνο η αρχή. Ο extreme τύπος τρέφεται από το adrenaline rush, κάθε τι που κάνει αυτή την ορμόνη να εκκρίνεται είναι το φυσικό του περιβάλλον. Αμφισβητεί τον νόμο της παγκόσμιας έλξης, τις σωματικές δυνατότητες ενός νορμάλ ανθρώπου και πορεύεται έξω από τα καθιερωμένα. Υπολογίζει σωστά και είναι ευέλικτος. Ο δήθεν extreme, διαρκεί όσο μια σαπουνόφουσκα στον αέρα.
Ο τολμηρός ως ρεαλιστής…
Πόσο τόλμη χρειάζεται για να είναι κανείς σωστός κι αντικειμενικός αναγνώστης της πραγματικότητας; Ακριβώς στο σωστό σημείο ισορροπημένης θεώρησης της ζωής, τολμά να μην βλέπει αυτό που θέλει ή αυτό που θέλουν οι άλλοι να δει. Είναι πραγματιστής και υπέρμαχος της λογικής σκέψης. Απορρίπτει οτιδήποτε δεν μπορεί να εξετάσει με το μυαλό ή με την βιωματική γνώση. Θετικό πνεύμα με τολμηρές απόψεις ειδικά σε παρελθούσες εποχές που κυριαρχούσε το γνωστικό σκότος.
