Από εχθές το πρωί μόλις πληροφορηθήκαμε αυτή τη δυσάρεστη είδηση, μας έπιασε ένας κόμπος στο στομάχι και όχι μόνο εμάς αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα. Ανεξαρτήτως κόμματος, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και πεποιθήσεων, ανεξαρτήτως συμπάθειας…Το μόνο που αναρωτηθήκαμε από μόνοι μας ήταν ένα γιατί; Γιατί τόσο νέα, γιατί τόσο γρήγορα, γιατί τόσο ξαφνικά και πολλά άλλα γιατί που φυσικά θα μείνουν αναπάντητα…
Από την Πασχαλιά Πυρένη
Τα ίδια γιατί τριγυρνούν στο μυαλό μας και όταν φεύγει γενικότερα ένας νέος άνθρωπος γεμάτος ζωή, γεμάτος όνειρα και φιλοδοξίες, γιατί ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και η Φώφη Γεννηματά. Όμορφη, νέα, μαχήτρια, φιλόδοξη, αγωνίστρια για τα πιστεύω της και πάνω από όλα για τα παιδιά της και την οικογένειά της, που πάνω από αυτή δεν έμπαινε τίποτα!
Ποια ήταν όμως η Φώφη Γεννηματά ως κόρη, αρχικά γιατί έτσι τη γνωρίσαμε, ως γυναίκα, ως μητέρα και ως πολιτικός;
Αρχικά, λοιπόν, την γνωρίσαμε ως κόρη του αείμνηστου Γεώργιου Γεννηματά, ιδρυτικού μέλους του ΠΑΣΟΚ και πανίσχυρος υπουργός. Η ίδια έζησε και μεγάλωσε σε πολιτική οικογένεια, ήδη στην ηλικία των 10 ετών, το 1974, έλαβαν χώρα οι πρώτες εκλογές μετά τη δικτατορία. Ο πατέρας της τότε ήταν υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ στην Α’ Περιφέρεια της Αθήνας. Το 1981, όταν ήταν δεκαεφτά ετών, μαθήτρια στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα Γείτονα, ο πατέρας της έγινε υπουργός της πρώτης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Ο παππούς της, δικηγόρος και οικονομολόγος, Θεόδωρος Γεννηματάς, ήταν γενικός διευθυντής της UNRRA στην Ελλάδα (οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών που είχε αναλάβει να βοηθήσει τις χώρες που είχαν πληγεί από τις δυνάμεις του Άξονα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), σύμβουλος της Αμερικανικής Οικονομικής Αποστολής και της Αμερικανικής Πρεσβείας. Ο θείος του πατέρα της ήταν ο αντιστράτηγος Ιωάννης Γεννηματάς, που διετέλεσε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού 1964, τη χρονιά που γεννήθηκε.
Από τη μητέρα της είχε πιο «ταπεινή» καταγωγή, καθώς ο εφηβικός έρωτας του Γιώργου Γεννηματά, η γυναίκα που παντρεύτηκε , ήταν η κόρη ενός ταχυδρόμου από τη Σύμη.
Η ίδια αφού τελείωσε το λύκειο, πέρασε στη Νομική Σχολή Αθηνών στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Πριν αποφοιτήσει διορίστηκε στην Εθνική Τράπεζα (απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε στα 51 της χρόνια). Ως φοιτήτρια ήταν ενταγμένη στην ΠΑΣΠ, τη φοιτητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ, ενώ παράλληλα ήταν οργανωμένη και στην Ένωση Γυναικών Ελλάδας, μια φεμινιστική οργάνωση που είχε ιδρύσει η Μαργαρίτα Παπανδρέου.
Η πολιτική της σταδιοδρομία
Το 2000 αποφάσισε πως η δουλειά της στην τράπεζα δεν την γέμιζε όσο ήθελε και δεν ήταν δύσκολο, λόγω και της προϊστορίας της οικογένειας της με την πολιτική να αποφασίσει να κατέβει στις εκλογές, ως υποψήφια βουλευτής Α’ Αθήνας.
Το 2002 εκλέχθηκε υπερνομάρχης Αθηνών-Πειραιά, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία, και επανεκλέχθηκε το 2006. Το 2007 παραιτήθηκε από τη θέση αυτή για να θέσει ξανά υποψηφιότητα ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, αλλά ο Άρειος Πάγος, που εξέτασε τη νομιμότητα της υποψηφιότητάς της, την απέκλεισε λόγω κωλύματος.
Στις εθνικές εκλογές του 2009 εξελέγη βουλευτής και ανέλαβε την πρώτη της κυβερνητική θέση ως υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην τότε κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Το 2011, στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, ήταν από τα πρόσωπα που έμειναν στην πολιτική σκηνή, και μάλιστα αναβαθμίστηκε σε αναπληρώτρια υπουργό Εσωτερικών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Μάρτιο του 2012, οπότε και παραιτήθηκε για να αναλάβει εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ μετά από πρόταση του Βαγγέλη Βενιζέλου.
«Θα ήθελα να θυμούνται αυτά που έχω κάνει, θα ήθελα να υπάρχει ο χώρος μας πιο δυνατός απ’ ότι τον παρέλαβα και θα ήθελα να μπορώ να κοιτάζω και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ αλλά και τους Έλληνες πολίτες στα μάτια, να κοιτάζω κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα και να ξέρω ότι αυτούς υπηρέτησα.»
Περίπου έναν χρόνο μετά βρέθηκε ξανά στην κυβέρνηση, του Αντώνη Σαμαρά αυτήν τη φορά (που συγκυβερνούσε με το ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου), στη θέση της αναπληρώτριας υπουργού Εθνικής Άμυνας, όπου παρέμεινε μέχρι τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.
Μετά την ήττα της κυβέρνησης και την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, ο Βαγγέλης Βενιζέλος παραιτήθηκε και η Φώφη Γεννηματά αποφάσισε να κάνει άλλο ένα, μεγαλύτερο αυτήν τη φορά βήμα και να διεκδικήσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Κατάφερε να εκλεγεί με ποσοστό 51,7%, έχοντας ως αντιπάλους τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο. Τότε δήλωσε: «Αναλαμβάνω την ευθύνη της παράταξης με απόλυτη επίγνωση των δυσκολιών».
Η Φώφη Γεννηματά λόγω του ότι ήταν κόρη του Γιώργου Γεννηματά, άκουσε πολλά όλα αυτά τα χρόνια της παρουσίας της στην πολιτική σκηνή, αλλά έμοιαζε να μην την αγγίζουν.
Η πρώτη γυναίκα αρχηγός κόμματος, πανίσχυρη στη θέση της, γνωρίζοντας πάντοτε ποια απόφαση έπρεπε να πάρει και πάντοτε χωρίς να εκθέσει κανέναν. Παρά την υποτίμηση που δέχθηκε από πολλούς δεν το έβαλε κάτω και προσπάθησε να βγαίνει δυνατότερη από όλα και αυτό το έκανε σε όλους τους τομείς της ζωής της.
Στις 12 Νοεμβρίου 2017 έγιναν ξανά εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη του επικεφαλής του νέου σχήματος με εννέα υποψήφιους (Γεννηματά, Ανδρουλάκης, Καμίνης, Θεοδωράκης, Μανιάτης, Ραγκούσης, Γάτσιος, Πόντας, Τζιώτης) και 212.000 πολίτες προσήλθαν στις εσωκομματικές κάλπες.
Κέρδισε στον δεύτερο γύρο με αντίπαλο τον Νίκο Ανδρουλάκη, λαμβάνοντας το 56,75% των ψήφων. Λίγες μέρες μετά ανακοίνωσε και το νέο όνομα του κόμματος, «Κίνημα Αλλαγής», στο εξαμελές πολιτικό συμβούλιο στο οποίο συμμετείχαν, εκτός από την ίδια, ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Γιώργος Καμίνης, ο Γιώργος Παπανδρέου και οι Σταύρος Θεοδωράκης και Θανάσης Θεοχαρόπουλος, που έχουν αποχωρήσει.
«Το θέμα είναι να μπορείς να ζεις, να μη ζεις συνέχεια κάτω από τη σκιά και την αγωνία και τον φόβο. Αν ζεις με τον φόβο, αυτή δεν είναι ζωή, έχεις νικηθεί στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητά σου. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι».
Η προσωπική της ζωή και η μάχη της να αποκτήσει οικογένεια
Η Φώφη Γεννηματά είχε κάνει δύο γάμους. Ο πρώτος της γάμος έγινε το 1986 με τον Αλέξανδρο Ντέκα, ενώ εκείνη ήταν μόλις 22 ετών. Από την αρχή οι γιατροί της είχαν ανακοινώσει πως είναι αδύνατον να καταφέρει να γίνει μητέρα, όμως ήδη από αυτή την ηλικία έδειξε το θάρρος της και δεν επαναπαύτηκε στα λόγια των γιατρών. Έδωσε την πρώτη μεγάλη προσωπική της μάχη. Έπειτα από 10 ολόκληρα χρόνια προσπάθειας έφερε στη ζωή την μεγάλη της κόρη. Η ίδια είχε πει σε συνέντευξή της: «Όταν ήμουν είκοσι δύο χρονών, στον πρώτο μου γάμο, μας είπαν ότι δεν θα κάναμε παιδιά, μας το απέκλεισαν. Είπα “δεν το βάζω κάτω, δεν υπάρχει περίπτωση, δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά” και ξεκίνησα έναν πάρα πολύ μεγάλο αγώνα που κράτησε δέκα χρόνια και τελικά ήρθε η Αιμιλία στη ζωή μας και τα άλλαξε όλα. Αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε ένα παιδάκι, αρχίσαμε να ψάχνουμε τη διαδικασία και τότε έμεινα έγκυος στην Αιμιλία. Ήταν η τελευταία προσπάθεια εξωσωματικής που κάναμε. Μετά, τα άλλα δύο μου παιδιά ήρθαν φυσιολογικά. Είναι από τα περίεργα που συμβαίνουν στη ζωή».
Ο δεύτερος γάμος της τελέστηκε το 2003 με τον οδοντίατρο Ανδρέα Τσούνη. Μαζί του απέκτησε άλλα δύο παιδιά, μία κόρη κι έναν γιο. Πέντε χρόνια μετά τον δεύτερο γάμο της διαγνώστηκε με καρκίνο στον μαστό. Από τον καρκίνο έχει χάσει και τον πατέρα της και τη μητέρα της.
Σε συνέντευξή της πριν από τέσσερα χρόνια είχε πει, μιλώντας για τον πατέρα της: «Μου λείπουν όλα από τον πατέρα μου, η ζεστασιά, η αγκαλιά, το χαμόγελο, το μυαλό, η ανθρωπιά, ο παππούς που χρειάζονταν τα παιδιά μου. Μέσα σε επτά μήνες έχασα και τους δυο μου γονείς. Ο καρκίνος χτύπησε και εμένα και την αδερφή μου. Το πάλεψα σκληρά. Η μικρή μου κόρη ήταν δύο χρονών, δεν άντεχα να μεγαλώσουν τα παιδιά μου χωρίς μάνα. Είπα “θα το παλέψω”. Πέρασαν εννέα χρόνια και είμαι εδώ» είχε πει τότε και πράγματι δεν το έβαλε κάτω ούτε στιγμή.
Ο τεράστιος ρόλος του καρκίνου στη ζωή της
Η Φώφη Γεννηματά είχε διαγνωστεί το 2008 με καρκίνο του μαστού και μετάσταση σε οστό. Υπεβλήθη σε αφαίρεση όγκου στην Αθήνα και έφυγε στην Αμερική όπου υπεβλήθη σε πρωτοποριακή θεραπεία στο Memorial Hospital, στο ίδιο νοσοκομείο που ήταν και ο πατέρας της. Όλα της φαίνονταν γνώριμα, ο φόβος που είχε από μικρό κορίτσι επιβεβαιώθηκε και η ίδια ήξερε πως ο καρκίνος θα είναι η αρχή του τέλους της, όπως συνέβη και με τους δυο γονείς της, ποτέ όμως δεν το επικοινώνησε…μονάχα πάλευε γενναία σαν γνήσια μαχήτρια.
Πάλευε για εκείνη, για τα νιάτα της, μα πάνω από όλα για τα 3 της παιδιά, που πάντοτε είχε το φόβο να μην τα αφήσει μόνα τους. Φοβόταν μήπως δεν την θυμόντουσαν, μήπως την είχαν ανάγκη και δεν ήταν εκεί. Όμως τα παιδιά της θα πρέπει να είναι σίγουρα περήφανα, γιατί η μητέρα τους πάλεψε και τους δίδαξε τι πάει να πει ζωή και πώς πρέπει να τη ζεις.
Η ίδια έδωσε μεγάλη μάχη, επέστρεψε υγιής και για αρκετά χρόνια η κατάσταση της υγείας της ήταν καλή. Αυτή ήταν η πρώτη νικηφόρα μάχη ενάντια στον καρκίνο. Η Φώφη Γεννηματά είχε πάντα στο πλευρό της, τον σύζυγό της και τα τρία της παιδιά. Η ίδια συνέχισε τους πολιτικούς αγώνες, κάνοντας ηχηρή την παρουσία της, χωρίς να επικαλεστεί ποτέ την ασθένειά της. Δεν ήθελε ποτέ μέσω της λύπησης και του οίκτου να κερδίσει τη συμπάθεια του κόσμου, ήθελε πάντα να κερδίζει με το λόγο, με τη θέση της και την αξία της, έντιμα.
Η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ είχε εισαχθεί εκτάκτως στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» στις 12 Οκτωβρίου με συμπτώματα ατελούς ειλεού, τα οποία αποδόθηκαν τελικά σε υποτροπή της βασικής νόσου της, του καρκίνου, που τον είπε από την αρχή με το όνομά του και δεν τον φοβήθηκε στιγμή. Η επιδείνωση της υγείας της την ανάγκασε να ανακοινώσει ότι αποσύρεται από τις διαδικασίες εκλογής νέου Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής.
Η νέα διάγνωση που έγινε κατά τη νοσηλεία της στον «Ευαγγελισμό», δεν άφηνε σχεδόν κανένα περιθώριο στους ιατρούς για θεραπευτική αντιμετώπιση, καθώς ο καρκίνος εντοπίστηκε στην κοιλιακή χώρα.
Πάλεψε μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν φοβήθηκε ποτέ και έδειξε τι πάει να πει γενναιότητα και αξιοπρέπεια. Πέθανε την παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου του μαστού και αυτό μάλλον δηλώνει πολλά. Ο άδικος χαμός της και η χρόνια μάχη της με το θεριό ας γίνει φάρος για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού και γενικότερα του καρκίνου για όλους!
Χτυπήθηκε πολύ από τη μοίρα και από τον καρκίνο χάνοντας από αυτόν και τους δυο γονείς της. Ήταν το 1994, όταν ο Γιώργος Γεννηματάς έφυγε από τη ζωή, χτυπημένος από τον καρκίνο, σε ηλικία μόλις 55 ετών. Λίγους μήνες νωρίτερα, συγκεκριμένα 7, είχε χάσει τη μάχη και η μητέρα της Κάκια σε ηλικία 54 ετών. Ο Γιώργος Γεννηματάς πάλευε με τον καρκίνο δύο χρόνια, ενώ η Κάκια δέκα.
«Δεν το βάζω κάτω, δεν υπάρχει περίπτωση, δεν μπορώ να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς παιδιά»
Θα έλεγε κανείς ότι η φιλοσοφία της ζωής της συμπυκνώνεται στις εξής φράσεις: «Το θέμα είναι να μπορείς να ζεις, να μη ζεις συνέχεια κάτω από τη σκιά και την αγωνία και τον φόβο. Αν ζεις με τον φόβο, αυτή δεν είναι ζωή, έχεις νικηθεί στην πραγματικότητα, στην καθημερινότητά σου. Εγώ δεν έζησα ποτέ έτσι».
Η Φώφη Γεννηματά πέθανε με ψηλά το κεφάλι, αντιμετωπίζοντας στα ίσα την ασθένεια, βγαίνοντας νικήτρια της ζωής και της άνευ όρου προσπάθειας στις 25 Οκτωβρίου 2021, σε ηλικία 56 ετών, έπειτα από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.
