“Σκέψου και πλούτισε”, “Η επιτυχία βήμα βήμα”, “Πιο πλούσιος; Γίνεται”, “Κάλλιο εκατομμύρια και στο χέρι παρά άφραγκός χωρίς ταίρι” και άλλοι παρόμοιοι τίτλοι μας βομβαρδίζουν καθημερινά, παροτρύνοντάς μας, να αποκτήσουμε ΣΗΜΕΡΑ λεφτά, δόξα, επιτυχία, καλό αμάξι, όμορφη γκόμενα και μια οικογένεια Βιτάμ, εμπνευσμένη από τις διαφημίσεις δεκαετίας ’90. Σε έναν κόσμο που αυτοπροσδιορίζεσαι με το τι δουλειά κάνεις, ποιους ξέρεις, πόσα έχεις και πόσα βγάζεις, το να έχεις φτάσει τα 40 και να είσαι ακόμα “άγνωστος” και “φτωχός” θεωρείται έγκλημα. Ευτυχώς η Ελλάδα ανήκει στην χαμηλότερη κλίμακα αυτόχειρων που σημαίνει ότι δεν “μασάμε” εύκολα. Γιατί η αποτυχία είναι ένα μεγάλο σχολείο για να πετύχεις αργά, αλλά αποφασιστικά. Ιδού οι λόγοι για να την γουστάρετε:
Θέλει αρετή και τόλμη… η αποτυχία.
Το να αντέχεις τις αποτυχίες σου θέλει γερό στομάχι. Είναι αυτές όμως που σε διδάσκουν, δοκιμάζουν τα όρια σου και πόσο πολύ είσαι αποφασισμένος να παλέψεις μέχρι τέλους γι’ αυτό που θέλεις. Έχεις δοκιμαστεί, έχεις πονέσει και ξέρεις πώς να διαχειριστείς τις αντιξοότητες.
Μετά από μια αποτυχία ακολουθεί μία μεγάλη εμπειρία.
Κάθε φορά που κάτι πάει στραβά, πέφτεις ψυχολογικά, αγανακτείς “ψέλνεις” σε θεούς και δαίμονες. Κανένας θεός και κανένας δαίμονας όμως δεν είναι πιο δυνατός από τους δικούς σου. Αυτούς που έχεις μέσα σου, που πότε σε εμψυχώνουν και πότε σε καθηλώνουν. Πάρ’το αλλιώς και αποδέξου ότι δεν ήσουν έτοιμος. Γράψε κάτω τις ενέργειές σου βήμα-βήμα, κοίταξε τον εγωισμό σου βαθιά στα μάτια και αποδέξου ότι “κάτι σου ξέφυγε” ή “κάτι δεν πήγαινε καλά” εξ αρχής. Η εμπειρία σου θα σε οδηγήσει στο επόμενο “μελετημένο” σου βήμα.
Πάρε το ρίσκο σου κι ας αποτύχεις.
Μην πιστεύεις ποτέ έναν τύπο που σου λέει ξιπασμένα ότι δεν απέτυχε ποτέ. Είναι ψεύτης, μυθομανής ή βολεμένος που ποτέ δεν χρειάστηκε να ρισκάρει σε τίποτα. Άρα δεν έχει τίποτα να δώσει και να μάθει σε αυτή τη ζωή. Κι αυτή είναι η μεγαλύτερη αποτυχία. Το ρίσκο δεν είναι αποτυχία. Είναι τόλμη. Δοκιμάζεις τον εαυτό σου και τον ξεπερνάς κάθε φορά μέχρι να μάθεις τα πατήματά σου, τα φρένα σου, τα γκάζια σου και όλα τα εργαλεία που θα “φτιάξουν” τη μηχανή, έτσι ώστε να ανεβάσεις ταχύτητες!
Oι αποτυχίες σε κρατάνε προσγειωμένο.
Την δόξα και το χρήμα ουδείς εμίσησε. Όμως όταν προκύπτουν ξαφνικά, πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να χαθούν οι εσωτερικές ισορροπίες. Ό,τι ανεβαίνει γρήγορα, το ίδιο γρήγορα μπορεί να γκρεμιστεί. Για να μακροημερεύσει ένα οικοδόμημα, χρειάζεται γερές βάσεις. Και οι γερές βάσεις κτίζονται αργά και μελετημένα. Αν λοιπόν δεν έχεις ψηθεί και έχεις μάθει στις ξαφνικές επιτυχίες, η ξαφνική αποτυχία θα σε καταρρακώσει. Το να έχεις περάσει δύσκολα μέχρι να κατακτήσεις τον στόχο σου, σημαίνει ότι έχεις προετοιμαστεί για οποιαδήποτε αναποδιά βρεθεί στον δρόμο σου. Κι είσαι έτοιμος να διορθώσεις τα «κακώς κείμενα», να δουλέψεις το πλάνο σου τόσο γερά που κανένα “σεισμικό φαινόμενο” να μην ταράξει το οικοδόμημά σου.
Κέρδισε χρόνο για να βελτιώσεις τις ιδέες σου.
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Μπορεί να απέτυχε το πλάνο σου την πρώτη φορά, αλλά ως άλλος “Terminator” μπορείς να συντηρείς στο μυαλό σου τη φράση “I’ll be back” και να γυρίσεις ισχυρότερος από ποτέ! Με νέες ιδέες, σε… νέα, βελτιωμένη έκδοση, με περισσότερη γνώση, μεγαλύτερη ισχύ και λαμβάνοντας υπόψη, όλους τους νέους παράγοντες. Πάρε τον χρόνο σου, προετοιμάσου καλά για τη μάχη και επέστρεψε για να πάρεις… το αίμα σου πίσω! Και των άλλων μαζί!
Oχυρώσου με όπλο τα λάθη σου.
Τα λάθη σου είναι η καλύτερη ασπίδα! Τα δοκίμασες όλα, τα έδωσες όλα κι όμως απέτυχες! Μεταξύ του αποτυχημένου και του επιτυχημένου όμως υπάρχει μία και μόνο λεπτή γραμμή! Ο ένας απέτυχε και τα παράτησε. Ο άλλος απέτυχε και συνέχισε με μια φαρέτρα λάθη στον ώμο που την όπλισε την κατάλληλη στιγμή για να αποφύγει τις παγίδες. Μην μασάς. Οχυρώσου, οπλίσου και πυρ για τον επόμενο στόχο!
Υπάρχει ζωή μετά την… αποτυχία.
Και σίγουρα μόνο καλύτερη μπορεί να είναι. Αποδέξου τις ευθύνες, συμφιλιώσου με την αποτυχία σου, υπενθύμισε στον εαυτό σου άλλα σου επιτεύγματα για να τονώσεις την αυτοπεποίθησή σου, η οποία περνάει κρίση, πάρε αποφάσεις και προχώρα!
Η αποτυχία φτιάχνει χαρακτήρα.
Ένας άντρας κρίνεται από τις πράξεις του. Και αυτές οδηγούνται από τον χαρακτήρα του. Οι αυτοδημιούργητοι άντρες ξεκίνησαν από χαμηλά. Έζησαν ταπείνωση, απόρριψη, στενοχώρια, ματαίωση και όλα αυτά, τους έφεραν σε αυτό που είναι σήμερα. Για να ανέβεις ψηλά, πρέπει να θυμάσαι πάντα, πόσο χαμηλά ήσουν, όταν ξεκίνησες. Να αναγνωρίζεις τις δικές σου αξίες, αλλά και των άλλων, να αντιλαμβάνεσαι ποιοι είναι δίπλα σου στα δύσκολα και ποιοι στα εύκολα, ποιοι αντέχουν και πόσο, ποιοι μπορούν να είναι συνοδοιπόροι σου, ώστε να υπολογίζεις σε αυτούς όταν θα έχεις φτάσει στον προορισμό σου! Γιατί αν δεν έχεις εσύ “χαρακτήρα”, δεν μπορείς να το απαιτείς από τους άλλους!
Σε κάνει ευέλικτο.
Η επιμονή του στόχου είναι ζητούμενο. Η εμμονή όμως σε κάτι που ήδη έχει αποδειχθεί ότι δεν “λειτούργησε” είναι καταστροφική. Αν το Plan A “μπάζει νερά”, έχε πάντα ένα Plan B. Γύρισε τον τροχό ακόμα κι ανάποδα, αν χρειαστεί. Το να κολλάς σε κάτι από πείσμα και εγωισμό ενώ γνωρίζεις το αποτέλεσμα, ξεφεύγει από τις αρετές της επιμονής. Να είσαι ευέλικτος και να μην ξεχνάς ότι πάντα υπάρχει κι άλλος δρόμος. Ο δικός σου…!
Αν δεν υπάρχει δρόμος, δημιούργησέ τον.
Αυτό είναι και το σημαντικότερο ‘δίδαγμα’ της αποτυχίας. Αφού όλες οι άλλες, ορθόδοξες μέθοδοι απέτυχαν, το μυστικό της επιτυχίας ίσως κρύβεται στην δική σου! Αυτή που μοιάζει παράλογη στους άλλους… Άκουσε τον εαυτό σου και ακολούθησε τον δικό σου δρόμο, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη όλα τα παραπάνω… Κανένας επιτυχημένος δρόμος δεν στρώθηκε με ροδοπέταλα, αλλά στην πορεία, εμφανίστηκαν μπροστά του…!
