Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΣΟ ΠΑΛΙΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ Η ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΦΥΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΚΕΙ ΕΓΕΙΡΕΤΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑΤΙ Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΜΕΙΖΟΝ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΙ ΕΥΝΟΜΟΥΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ… Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΠΩΣ ΠΑΡΑΓΕΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΜΟΝΤΕΛΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ. ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΟ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΑΝ ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΤΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΚΡΑΙΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΕΝΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΤΗΣΗ ΑΚΡΑΙΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ ΠΕΡΙ ΜΙΑΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ, ΜΙΑΣ ΙΔΑΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΡΜΗ ΠΙΣΤΗ ΠΩΣ Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΑΥΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ ΚΥΡΙΩΣ –ΑΝ ΟΧΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ- ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑ ΣΤΑ ΙΣΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ. ΑΥΤΗ Η ΤΑΣΗ ΣΤΗ ΒΙΑΙΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΥΜΕΤΕΡΟ ΙΔΑΝΙΚΟ, Η ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΙ Η ΔΙΑΣΤΡΕΥΛΩΜΕΝΗ ΑΠΟΨΗ ΠΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ, ΕΛΑΣΣΟΝΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΑΠΩΛΕΙΑ, ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΚΑΤΑΤΑΣΣΕΙ ΤΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΟΥ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ 9/11 ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟΥ ΣΚΙΑΓΡΑΦΕΙΤΑΙ Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΩΣ ΕΝΑ ΔΥΝΗΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΝΕΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΧΕΤΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΕΞΤΡΕΜΙΣΜΟ, ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΕΞΙΣΟΥ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ. ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΕΛΙΚΑ, ΕXΕΙ ΜΠΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ;
Ο Θοδωρής Χρονόπουλος, Εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ., μας μίλησε όχι μόνο ως ο εντεταλμένος της αστυνομίας να κάνει δηλώσεις, αλλά κυρίως διότι διατελεί ένας από τους 10 εκπαιδευτές εκπαιδευτών σε θέματα ριζοσπαστικοποίησης, πιστοποιημένος από εκπαιδευτές του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο ίδιος, μίλησε με σχεδόν βιβλική στωικότητα και εγκράτεια για τα πιο φλέγοντα θέματα, τονίζοντας συχνά, πως η τρομοκρατία έχει αλλάξει πρόσωπο, δίνοντας πια τα πιο πολλά περιθώρια για την αντιμετώπιση της στις κοινωνίες των πολιτών. Όταν πια παρέμβουν οι αστυνομικές αρχές μιλάμε για την καταστολή ενός φαινομένου που έχει ήδη ξεσπάσει.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, ΑΦΕΤΗΡΙΑ Η’ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;
Στις πιο πολλές ερωτήσεις, είτε η απάντηση του εκπροσώπου Τύπου της ΕΛΑΣ είναι αποτέλεσμα πολλών ετών training για τη διαχείριση μιας απόρρητης για τα media και τον κόσμο πληροφορίας, με μεγάλη δόση ευγένειας πάντα, είτε είναι μια δήλωση off the record για την κατανόηση μιας ευρύτερης συνθήκης. Παρόλα αυτά όμως, σ’ όλες τις αναφορές, που γίνονται για τη χώρα δε φαίνεται να υπάρχει αυτή τη στιγμή κίνδυνος να αποτελεί η Ελλάδα ξεκάθαρο συμβολικό Ισλαμιστικό στόχο. Για τους λίγο μεγαλύτερους ο αντίλογος βέβαια μπορεί να είναι ισοπεδωτικός αν θυμηθεί κανείς τα σχετικά πρόσφατα θύματα της 17Ν, που δείχνει πως ανήκει στο ιστορικό και εξαρθρωμένο παρελθόν, όμως, για τον απλό κόσμο μια παράπλευρη απώλεια από τους πυρήνες εγχώριας, εθνικής τρομοκρατίας ελάχιστα φοβίζει με διαφορετικό τρόπο από ότι ένα χτύπημα διεθνούς τρομοκρατίας.
«…Ναι, ίσως για τον απλό άνθρωπο που πάει στη δουλειά του μπορεί μια έκρηξη να παράξει τον ίδιο ενστικτώδη φόβο είτε είναι παράγωγο της μιας ή της άλλης τρομοκρατίας» τονίζει ο Θοδωρής Χρονόπουλος και συνεχίζει λέγοντας ότι: «…Δεν είναι ίδια όλα όμως σε έναν κουβά και μάλιστα αυτή η διαφορετικότητα δεν αφορά μόνο τα μεγέθη αλλά κυρίως τους σκοπούς και την ιδεολογία. Σε επίπεδο μελέτης της ανθρώπινης συμπεριφοράς φυσικά και διακρίνονται κοινά στοιχεία. Η αποκαλούμενη Διεθνής Τρομοκρατία είναι θρησκευτικά υποκινούμενη. Η δική μας, η Εγχώρια Τρομοκρατία μετά την εξάρθρωση της 17Ν και του ΕΛΑ εκφράζεται μέσα από Οργανώσεις όπως η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς κτλ. έχει διαφορετικούς άρδην σκοπούς από τη Διεθνή και δεν επιδιώκει θύματα αν κι αυτό είναι πολύ σχετικό στην πράξη. Οι τελευταίες επιθέσεις υπονόησαν μια αλλαγή στην τάση αυτή. Όμως είναι φρόνιμο να μην εκδίδονται συμπεράσματα διότι μιλάμε για καθαρή βία σε μια δυναμική ισορροπία. Στον φακό των Υπηρεσιών Ασφαλείας δεν αποκλείονται πράγματα, όμως είναι δύσκολο να περάσει κάποιος από την εγχώρια τρομοκρατία στη διεθνή, είναι άλλη ιδεολογία. Πολεμάνε για διαφορετικά πράγματα. Στην ΕΛΑΣ λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψιν μας την εγχώρια τρομοκρατία, ειδικά και μετά τις μαζικές συλλήψεις τρομοκρατών το 2009. Η ιδεολογία τους δε μας πειράζει. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τις απόψεις των παιδιών των Εξαρχείων. Με τις πράξεις βίας που τις εκφράζουν έχουμε. Θεωρούν ότι είναι θεμιτό και δίκαιο αυτό που κάνουν. Και επιστρέφω στη Βρετανική σχολή για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Όταν ένας πιτσιρικάς θεωρεί και πιστεύει βαθιά μέσα του πως είναι σωστό να πολεμά την αδικία καίγοντας ένα τρόλεϊ και δημιουργώντας μεγαλύτερη αδικία, τότε έχουμε θέμα ως κοινωνία. Μόνο η κοινωνία μπορεί να προλάβει αυτές τις εκφράσεις βίας, η αστυνομία όταν παρέμβει είναι αργά. Η αντιτρομοκρατική μπορεί μόνο να κλαδεύει το δέντρο, με τις συλλήψεις που πραγματοποιεί, η κοινωνία και ο άνθρωπος ο ίδιος μπορούν να κόψουν το κακό από τη ρίζα. Ακούγεται ίσως μια ρομαντική ουτοπία αλλά είναι η μόνη αποτελεσματική λύση. Και όσο η κοινωνία δοκιμάζεται και υπάρχουν συνθήκες οικονομικής ανέχειας και ανεργία, ο θυμός σιγοβράζει και πια είναι η κοινωνία που παράγει ακραίες δράσεις, όχι μόνο δεν τις προλαμβάνει αλλά τις εκφράζει».
«Ποιος μπορεί να πει πως δεν έχει βαρύνει τα τελευταία χρόνια αυτό που είναι στους ώμους τις ελληνικής κοινωνίας; Σ’ όλο αυτό προστέθηκε και το μεταναστευτικό κι εκεί ίσως έγιναν απόπειρες σύνδεσης του φαινομένου με τη Διεθνή Τρομοκρατία. Το μεγάλο πρόβλημα είναι κυρίως κοινωνικό και οικονομικό. Επίσημα από την ΕΛΑΣ αλλά και την Europol και την Interpol δεν υπάρχουν συνδέσεις με τις μεταναστευτικές ροές στη χώρα μας και τη Θρησκευτικά Υποκινούμενη Τρομοκρατία. Ωστόσο για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να πούμε πως στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος. Φυσικά και κάποιοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις ροές για να περάσουν μέρος ενός μεγάλου σχεδίου… Είναι λογικό και το έχουμε υπόψιν μας, λειτουργώντας πολύ επαγγελματικά σ’ αυτό και με διυπηρεσιακή σύνδεση με τους διεθνείς φορείς αντιτρομοκρατικής δράσης. Αυτοί οι άνθρωποι σαφώς και μπαίνουν χωρίς χαρτιά στην πλειοψηφία τους, δεν ξέρεις ποιος είναι πραγματικά. Η αρτιότητα, όμως, μιας υπηρεσίας φαίνεται στην αποκωδικοποίηση συμπεριφορών, μικροκινήσεων, που δημιουργούν ένα πιο ειδικό παζλ στο οποίο εστιάζουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Όμως γενικά, διότι αυτό απασχολεί τον πολίτη, η Ελλάδα δεν είναι συμβολικός στόχος των Ισλαμιστών. Τουλάχιστον όχι ακόμη. Η Ελλάδα ήταν μέσα στο χάρτη που κυκλοφόρησε για το πως οραματίζεται το χαλιφάτο του ο ISIS. Αλλά λόγω θέσης στο χάρτη, αυτό που είναι μαζί ευλογία και δυσκολία για μας τους Έλληνες, λόγω του παρελθόντος μας, που δεν είχε αποικιοκρατική δράση και γενικά λόγω του μετριοπαθούς διεθνώς προφίλ μας, οφείλω να τονίσω πως τα στοιχεία -κι όχι η άποψή μου- δείχνουν πως η Ελλάδα είναι μια ασφαλής χώρα. Δεν έχουμε πολεμήσει εναντίον τους, στο Αφγανιστάν είχαμε μια συμβολική δράση και γενικά ο Έλληνας ούτε ως πολίτης ούτε οργανωμένα ως Κράτος δεν έχει ιστορικά έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση».
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ. ΕΠΙΣΗΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ EUROPOL ΚΑΙ ΤΗΝ INTERPOL ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΕΣ ΡΟΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Ο ίδιος, ο Θοδωρής Χρονόπουλος, παρά τα πολλά χρόνια του στην υπηρεσία, είναι ένας νέος άνθρωπος, που ζει τα καλά και τα κακά αυτής της χώρας, με δική του οικογένεια και με απόλυτη επίγνωση της επαγγελματικής του θέσης, της ροής απόρρητης πληροφορίας και της παράλληλα αρχετυπικής κι ενστικτώδους επιθυμίας ενός ανθρώπου για ζωή και καθημερινότητα με απλές χαρές. Τα ισορροπεί… Ο ίδιος, όσο, πιο πολλά μαθαίνει και όση περισσότερη τριβή αποκτά τόσο πιο πολύ εκτιμά το δώρο της ίδιας της ζωής κι αποστρέφεται του φόβου…
Εξηγεί τις αλλαγές στο προφίλ της τρομοκρατικής δράσης στις μέρες μας. «Ειδικά σε επίπεδο της Διεθνούς Τρομοκρατίας τα πράγματα χαρακτηρίζονται από μεγάλα μεγέθη γενικά. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένα φυσικά όλα αυτά με πολιτικές δράσεις και σκοπιμότητες, με μαύρο χρήμα, πολύ χρήμα, με μια παράλληλη κοινωνία, που δρα στη σκιά της κανονικής. Στους χώρους της Διεθνούς Τρομοκρατίας συναντάς προφίλ πολύ μορφωμένων ανθρώπων, με σπουδές που θα τις αξιολογούσες διαφορετικά αν ήταν στη διάθεση του Καλού κι όχι του Κακού… Υπάρχουν πολύ εκπαιδευμένοι και χαρισματικοί leaderers, υπάρχει σχέδιο σε έκταση και σε λεπτομέρεια υπέρ του Ισλαμικού Κράτους και του οράματός τους να μεσουρανήσει. Γενικά όμως η πείρα του τον έχει διδάξει πως προφίλ τρομοκράτη, δεν υπάρχει! Στη διάθεσή τους έχουν τεχνολογία αιχμής… ψηφιακά είναι πολύ γρήγορες οι ταχύτητες με τις οποίες κινούνται. Μάλιστα ήταν άξιο λόγου το πως έχουν χρησιμοποιήσει τα social media και το mobile internet τελευταίας γενιάς για την οργάνωση χτυπημάτων. Και σ’ όλα αυτά αν προσθέσουμε τον καμικάζι που δίνει σε αποστολή αυτοκτονίας τη ζωή του ως έκφραση της μέγιστης πίστης στον ανώτερο σκοπό τότε τα περιθώρια επέμβασης μας είναι ελάχιστα. Ο κύκλος επίθεσης έχει μικρύνει. Είναι φορές που δε μιλάμε καν για όπλα ή εκρηκτικά. Παρακολουθώντας την οργάνωση μιας επιχείρησης μπορεί να χαθεί πολύτιμος χρόνος γιατί το μέσο επίθεσης είναι ένα κλεμμένο βαν ή ένα μαχαίρι. Ο χρόνος επέμβασής μας είναι ελάχιστος. Αυτό που μένει αν δεν έχει προληφθεί το χτύπημα -και τέτοια προλαμβάνονται συχνά ευτυχώς- είναι η έξοδος όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, να προστατευθεί ο κόσμος που είναι στο χώρο συνήθως μαζικής προσέλευσης και να αποφευχθεί ο πανικός, η βέλτιστη διαχείριση των άλλων δυνητικών αποκαλούμενων soft targets. Ζητείται ψυχραιμία και απόλυτος έλεγχος σε κάτι που από τη φύση του είναι ανεξέλεγκτο. Έχει τεράστια ιδιαιτερότητα το ριζοσπαστικοποιημένο άτομο που είναι υπεράνω πάσης υποψίας, χωρίς προηγούμενο ποινικό παρελθόν, ένας μέχρι ώρας καθ’ όλα εντάξει πολίτης μιας κοινωνίας, να παίρνει ένα αυτοκίνητο και να χτυπά τυφλά όποιον βρει σε μια πολυσύχναστη πλατεία.
ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΝ ΓΙΑ ΟΠΛΑ Η ΕΚΡΗΚΤΙΚΑ. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΒΑΝ Η’ ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ. Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ.
«Η ιστορία έχει δείξει πως κυρίως πρόκειται για ανθρώπους που ζουν σε μια ευνοούμενη κοινωνία, 3ης γενιάς μετανάστες που η κοινωνία αυτή αν και μόρφωσε, αν και έδωσε στέγη, δουλειά ή ζωή τελικά δεν κατάφερε να αφομοιώσει δημιουργικά. Οι άνθρωποι αυτοί σαφώς και καλό είναι να μην υπεργενικεύονται ως προφίλ, αλλά ενώ όλα δείχνουν πως είναι μια χαρά στην καθημερινότητά τους, κάποιο στοιχείο μπορεί να βάλει το σπόρο της διαδικασίας της ριζοσπαστικοποίησης. Είναι διαδικασία τονίζω, δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Εκεί, μόνο η οικογένεια, το περιβάλλον και η κοινωνία μπορούν να αντιστρέψουν τη διαδικασία. Διαφορετικά αν συνυπάρχει ένα έδαφος γόνιμο ψυχολογικά, ανθρωπολογικά και κοινωνικά στο να γίνει ένα άτομο επιρρεπές σε κατήχηση σε negative mentorship, αν αποκτήσει νόημα η ζωή του μέσα από έναν καταστροφικό σκοπό, τότε ίσως και να εξελιχθεί σε τρομοκράτη ένα ριζοσπαστικοποιημένο άτομο. Ένα trigger αρκεί. Κι αυτό σε πεδία Διεθνούς Τρομοκρατικής Κατήχησης και στρατολόγησης κάποιοι είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι για να το χρησιμοποιούν. Δε θέλει πολύ το ανθρώπινο μυαλό. Ειδικά αν σ’ έναν άνθρωπο, που αισθάνεται πως δεν έχει πατρίδα, δεν έχει οικογένεια, αποδοχή ή χρήματα, αυτό το προσφέρει κάποιος, τυλιγμένο στην επίφαση ενός ανώτερου σκοπού και μιας ανώτερης πληρότητας.
Ας σκεφτούμε πως άτομα, βρέθηκαν, στρατολογήθηκαν και πήγαν στη Συρία να πολεμήσουν με δυο μήνες εκπαίδευση μόνο. Έλαβαν μια εντατική θρησκευτική κατήχηση και μετά σε ελάχιστο χρόνο έπιασαν στα χέρια τους όπλα και κατέβηκαν σε πεδίο μάχης. Αυτά τα φαινόμενα ακραίας δράσης πολλές φορές δημιουργούν κι αντίστοιχα φαινόμενα ακραίας αντίδρασης. Μετά τα χτυπήματα του Νοεμβρίου του 2015 εντάθηκαν οι διαδικασίες ψήφισης νόμου για το PNR – Passenger Name Record -όπου θα καταγράφονται όλοι όσοι ταξιδεύουν. Φυσικά και ο σκοπός είναι η προάσπιση της ζωής και της ασφάλειας του πολίτη, αλλά εκεί εγείρονται και ερωτήματα για τη διασφάλιση των προσωπικών δεδομένων και πόσο τελικά ποινικοποιείται το ταξίδι σε ελεύθερες χώρες και κοινωνίες, πάντα όμως βάσει αρχής αναλογικότητας κι αναγκαιότητας. Πώς ξέρεις, βέβαια, για ποιο σκοπό κάποιος πάει κάπου; Ακόμη κι αν πάει στη Συρία και δεν πάει για να βοηθήσει τη μάνα και τα παιδιά του και πάει ας πούμε να πολεμήσει, με ποιον θα πολεμήσει; Έχει τεράστια σημασία αυτό. Είναι φορές που στην πάλη μας να προστατεύσουμε τον άνθρωπο τελικά δεν τον αφήνουμε να είναι άνθρωπος…
Η φρενίτιδα δε, έχει οδηγήσει περισσότερο σε ατοπήματα παρά σε λύσεις. Δε σημαίνει πως όποιος έχει μούσι μακρύ χωρίς μουστάκι είναι ύποπτος. Τα περάσαμε όλες οι υπηρεσίες, που είναι στην υποδοχή μεταναστών αυτά. Ο έλεγχος είναι απαραίτητος αλλά στοχευμένα και με πολυδιάστατη διασταύρωση των πληροφοριών. Για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας πρέπει να βασιστούμε στον μετριοπαθή μουσουλμάνο και πολίτη. Για την αντιμετώπιση της ισλαμιστικής τρομοκρατίας πρέπει να δουλέψουμε μαζί με τον μετριοπαθή πιστό του Ισλάμ. Αυτός είναι ο καλύτερος αρωγός των Υπηρεσιών Ασφαλείας κατά του εξτρεμιστή. Ο πρώτος ονειρεύεται την ασφάλεια για τα παιδιά του.
ΕΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΕΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΩΡΑΣ ΚΑΘ’ΟΛΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΕΝΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΑ ΤΥΦΛΑ ΟΠΟΙΟΝ ΒΡΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΣΥΧΝΑΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ.
Ας μην δαιμονοποιούμε τα πάντα. Υπάρχει πάντα χρόνος και τρόπος πριν κάτι περάσει το όριο και αγγίξει τη βία. Αλλά εκεί η κοινωνία δεν πρέπει να κοιμάται. Η ριζοσπαστικοποίηση πρώτα είναι μια εγκεφαλική διεργασία. Μετά γίνεται συμπεριφορά. Αν π.χ. εγώ ξεκινήσω να μην τρώω κρέας γιατί μου το σύστησε ο γιατρός μου. Μετά γίνω ένθερμος vegan, μετά γίνω ακτιβιστής κι ακραίος υπερασπιστής των δικαιωμάτων των ζώων κι έπειτα ανατινάξω μια βιομηχανία που φτιάχνει λουκάνικα, έχω ήδη γίνει ριζοσπαστικοποιημένος αλλά μέσα από πολλά στάδια που θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί. Πρώτα να το αντιληφθώ εγώ, ο κοινωνικός μου περίγυρος να ενεργοποιηθεί στο ότι έχω γίνει εξτρεμιστής κι έπειτα μπορώ να λάβω βοήθεια. Η ψυχογενής διαδικασία είναι η ίδια και για την τρομοκρατία. Δε γίνεται τρομοκράτης κάθε ριζοσπαστικοποιημένο άτομο, αλλά χρειάζεται να έχει η κοινωνία και το άτομο τις κεραίες του σε πλήρες σήμα. Πια μιλάμε για το επί λέξει Rapid Radicalization, ταχείες διαδικασίες αυτοριζοσπαστικοποίησης που βρίσκουν γόνιμο έδαφος μέσα από το Internet…».
Ο ίδιος παραμένει αισιόδοξος, ακόμη και μετά από 14 χρόνια στην Αντιτρομοκρατική… «Δεν θέλω να σταματήσω να ζω, τότε έχει νικήσει ο τρομοκράτης. Χρειάζεται ισορροπία, μέτρο, αγάπη και ενδιαφέρον για ό,τι αγαπά ο καθένας, αυτό να το κρατά ζεστό. Εμείς κάνουμε καλά τη δουλειά μας στις Υπηρεσίες Ασφάλειας αλλά όταν υπάρχει δουλειά να κάνουμε εμείς, σημαίνει πως δεν έκανε καλά κουμάντο στη ζωή του το άτομο και πως του γύρισε την πλάτη στη ζωή το περιβάλλον του».
