Πότε η εμμονή γίνεται όραμα και πότε το όραμα…εμμονή;

όραμα και εμμονή
Unsplash/Blake Connally

Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους με οράματα. Εκείνους που βάζουν υψηλούς στόχους και τους πετυχαίνουν. Γιατί βέβαια, όλοι έχουν δικαίωμα στο όραμα. Αυτοί όμως, που τα καταφέρνουν τελικά, είναι λίγοι. Συνήθως είναι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από επιμονή, πείσμα, δυνατό στομάχι, ηγετικές ικανότητες, πάθος και πάνω απ’ όλα ισχυρές φιλοδοξίες. Την ίδια στιγμή όμως, τα ίδια τους τα χαρίσματα μπορούν να αποδειχθούν καταστροφικά, τόσο για τους ίδιους όσο και για το κοινωνικό σύνολο.

Κείμενο από την Ελπίδα Μηναδάκη

Αυτό συμβαίνει όταν το όραμά τους γίνεται αυτοσκοπός ή τελικά, δεν καταφέρνουν να το υλοποιήσουν όπως το είχαν φανταστεί, με αποτέλεσμα να αποκτήσουν εμμονές που μπορούν να λάβουν επικίνδυνες διαστάσεις. Άλλωστε το καλό με το κακό έχουν τις ίδιες ρίζες. Το ίδιο και το όραμα που δεν βρήκε ανταπόκριση. Η ιστορία άλλωστε μας έχει διδάξει ότι ακόμα και οι μεγαλύτεροι οραματιστές μπορούν εύκολα να παρεκκλίνουν και να περάσουν στην αντίθετη όχθη. Κι αν νομίζετε πως η εμμονή είναι προνόμιο των λίγων και δεν έχει καμία θέση στη δική σας ζωή, κάνετε λάθος. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, η κοινωνία, είναι εμποτισμένη τόσο με οράματα όσο και με εμμονές, παλεύοντας με τον ίδιο της τον εαυτό σε ένα θέατρο του παραλόγου.

Επαγγελματική υπόθεση

Όραμα

Επαγγελματική επιτυχία σημαίνει κοινωνική αναγνώριση, καταξίωση, δόξα και χρήμα. Κάθε άνθρωπος με φιλοδοξίες και όραμα επιθυμεί να αναρριχηθεί στην ιεραρχία μιας εταιρίας, να ξεχωρίσει στο επάγγελμά του και να κερδίσει τον σεβασμό όλων. Ανεξάρτητα με τις οικονομικές απολαβές, ο πραγματικός οραματιστής, στοχεύει απλά στην επίτευξη του στόχου του επειδή αγαπάει αυτό που κάνει και θέλει να αφήσει κάτι πίσω του, ως μια μορφή υστεροφημίας.

Εμμονές

Η επαγγελματική επιτυχία συχνά κοστίζει. Είναι σαν μια συμφωνία με το διάβολο που δέχεται  να σου προσφέρει ό,τι ζητήσεις με αντάλλαγμα την ψυχή σου. Άλλωστε μεταξύ καλού και κακού, οράματος και εμμονής, οι ισορροπίες είναι εύθραυστες. Τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο, τη στιγμή που ο οραματιστής συνειδητοποιεί ότι για να πετύχει τους στόχους του, πρέπει να κάνει «εκπτώσεις» στα ιδανικά του. Η εμμονή του για γρήγορη και σίγουρη επαγγελματική ανέλιξη είναι ικανή να τον κάνει να πατήσει όχι μόνο προσωπικούς όρκους αλλά και… επί πτωμάτων. Αρχικά, η πρόθεσή του μπορεί να μην είναι κακή, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή. Στην περίπτωση μάλιστα που ένας τέτοιος άνθρωπος νιώσει ότι αδικείται επαγγελματικά (άσχετα αν ισχύει κάτι τέτοιο), είναι ικανός να φτάσει στα άκρα για να επανακτήσει αυτά που θεωρεί ότι του ανήκουν.

Κοινωνική υπόθεση

Όραμα

Παλιότερα, τα οράματα των ανθρώπων ήταν λιγότερα…απαιτητικά. Όραμα αποτελούσε η απόκτηση ενός σπιτιού, ενός οικογενειακού αυτοκινήτου και μιας δουλειάς που απλά θα εξασφάλιζε ένα καλό ποιοτικό επίπεδο ζωής. Τα αγαθά δεν ήταν αυτοσκοπός αλλά μια ανταμοιβή. Η ευτυχία «κατοικούσε» στα πιο απίθανα σημεία, πέρα από οποιαδήποτε κοινωνική τάξη.

Εμμονές

Σήμερα οι εμμονές ισούνται με την υπερκατανάλωση. Είναι η εποχή του ανικανοποίητου. Το καλό αυτοκίνητο αποτελεί πλέον κοινωνικό status, όπως οτιδήποτε έχεις πληρώσει… πολύ ακριβά. Γιατί, όσο περισσότερα αγαθά έχεις, τόσο πιο επιτυχημένος και υπολογίσιμος είσαι. Θέλεις ένα γάμο στο ακριβότερο ξενοδοχείο της Αθήνας με 500 εξέχοντες καλεσμένους, έχεις γαμοδάνειο. Δεν έχει σημασία αν η εξόφληση έχει διάρκεια 20 χρόνων, αυτό που μετράει είναι να το αποκτήσεις με κάθε τίμημα. Κάθε σου μέρα συνοδεύεται από ένα νέο πόθο που μετατρέπεται σε βασανιστήριο. Για να χαρείς την εκτίμηση όλων, πρέπει να καταθέσεις πολλά… και τότε, μπορεί να γίνεις κι εσύ…δικός τους.

Τελικά πόσο εύκολο είναι να διατηρήσουμε τις ισορροπίες μας και να μην υποκύψουμε στις εμμονές μας; Πόσο απέχουμε τελικά από τα όρια; Το σίγουρο είναι ότι ο καθένας από εμάς κουβαλάει τις δικές του εμμονές μαζί με τα προσωπικά του βιώματα, περιμένοντας απλά την αφορμή για να τα φέρει στην επιφάνεια. Κάποιοι έχουν κατορθώσει να τις χρησιμοποιούν υπέρ τους, κάποιοι άλλοι, είναι από τους τυχερούς που έκαναν πραγματικά το όραμά τους ή αρκέστηκαν σε αυτά που ήταν πιο εφικτά να κατακτήσουν. Αύριο, όπως θα έλεγε και η Σκάρλετ Ο’ Χάρα, ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Κι είναι μια ευκαιρία για να αναθεωρήσουμε, ο καθένας τα δικά του οράματα και φυσικά τις εμμονές του…

Tags from the story
,
0 replies on “Πότε η εμμονή γίνεται όραμα και πότε το όραμα…εμμονή;”