Οι Beatles, το ξεκίνημα, η πορεία αλλά και ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας αυτών των δύο μεγάλων προσωπικοτήτων. Η σχέση μεταξύ τους, εκείνα που τους ένωναν, αλλά και εκείνα που τους χώριζαν. Τόσο ίδιοι… μα ταυτόχρονα και τόσο διαφορετικοί. Αυτοί ήταν οι John Lennon και Paul McCartney.
Η γέννηση μιας φιλίας
Τέλη δεκαετίας του ’50, νεαρός John Lennon γνωρίζει τον Paul McCartney στο Λίβερπουλ, σηματοδοτώντας την αρχή μιας μυθικής μουσικής πορείας. Οι δύο νεαροί δέθηκαν αμέσως συναισθηματικά με κύριο γνώμονα την απώλεια που είχαν υποστεί και οι δύο σε πολύ νεαρή ηλικία λόγω του πρόωρου θανάτου των μητέρων τους, αλλά και το μεγάλο τους πάθος για την μουσική.
Ευαίσθητος, εσωστρεφής και ενίοτε επιθετικός, ο νεαρός John βρήκε στο πρόσωπο του Paul, τη σταθερότητα που τόσο πολύ του έλειπε, ενώ αντίθετα o σταθερός και σεμνός Paul, την σπιρτάδα του πνεύματος που του χάριζε απλόχερα ο John. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα η γέννηση των Beatles ήταν γεγονός. Αναζητώντας την μεγάλη ευκαιρία ανάδειξης οι Beatles μεταναστεύουν προσωρινά στη Γερμανία. Με συνοπτικές, όμως, διαδικασίες επιστρέφουν στο Λίβερπουλ για να γίνουν ένα από τα πιο δημοφιλή και αγαπητά συγκροτήματα στον πλανήτη. Όσο διαρκεί η δεκαετία του ’60 οι Beatles, θα δημιουργήσουν ένα μοναδικό κοινωνικό φαινόμενο γνωστό ως «Beatlemania» με κύριους πρωταγωνιστές τα δύο σκαθάρια, τον John Lennon και τον Paul McCartney.
Getty Images
Οι φοβίες του Lennon και η ρήξη
Η σχέση των δύο τραγουδοποιών λειτουργούσε σαν το αλάτι και το πιπέρι, μαζί όπως άλλωστε συμβαίνει και στο φαγητό, παρεχόταν η τέλεια γεύση. Αντ’ αυτού όμως, η εκπληκτική συνεργασία και φιλία των δύο, σύντομα αντικαταστάθηκε από μία σχέση ανταγωνισμού, κυρίως λόγω της φοβίας του Lennon ότι ο Paul θα μπορούσε να απειλήσει τη θέση του ως αρχηγό του γκρουπ. Αυτή η σχέση είχε ως αποτέλεσμα, να τους οδηγήσει αφενός μεν σε μεγαλύτερα ύψη δημιουργικότητας, στην προσπάθεια τους να ξεπεράσει ο ένας τον άλλον, αλλά και να προκαλέσει ηρωικούς καυγάδες ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δυνατές προσωπικότητες και οι δύο έλκονταν από τις αντιθέσεις των χαρακτηριστικών τους και παράλληλα απωθούνταν μέρα με τη μέρα, έως και τον οριστικό τους χωρισμό τον Απρίλιο του 1970 με την διάλυση του γκρουπ.
Η πέτρα του σκανδάλου
Οι λόγοι που οδήγησαν το φαινόμενο των Beatles στη διάσπαση ήταν πολλοί. Όμως το μεγαλύτερο ρόλο φαίνεται να διαδραμάτισε η χρόνια αντιμαχία των δύο στυλοβατών του γκρουπ την οποία αναζωπύρωνε ανά τακτά χρονικά διαστήματα η γιαπωνέζα αβαντ-γκαρντ καλλιτέχνης και δεύτερη σύζυγος του Lennon, Yoko Ono.
Η Yoko συνόδευε συχνά τον John σε όλες τις συναντήσεις των μελών του γκρουπ στο στούντιο. Καθόταν δίπλα του, ψιθυρίζοντας του στο αυτί, σχόλια και κρίσεις. Εκείνος την άκουγε με προσοχή και την ενθάρρυνε, ενώ είχε την απαίτηση να κάνουν τις αλλαγές που πρότεινε η Yoko, σίγουρος πως και οι υπόλοιποι θα την έβρισκαν το ίδιο υπέροχη και σέξι όπως αυτός. Αντίθετα οι υπόλοιποι ένιωθαν απέχθεια για την επιμονή του να φέρνει την Yoko πάντα μαζί του και να τις δίνει την δυνατότητα παρέμβασης. Γι’ αυτούς ο John είχε σπάσει την ιερότητα του οχυρού των Beatles και μάλιστα στο άδυτο τους, το στούντιο. Θυμωμένοι και περιορισμένοι πίστευαν πως η διαρκής παρουσία της απειλούσε την σχέση τους, οδηγώντας τον καλόβολο και σταθερό Ringo στο να αποχωρήσει από το γκρουπ. Ευτυχώς η αποχώρηση του δεν ήταν οριστική μιας και τα υπόλοιπα μέλη τον έπεισαν να επιστρέψει στο στούντιο μετά από λίγες εβδομάδες.
Gijsbert Hanekroot/Redferns/Getty Images
Η μετάλλαξη του Lennon: Το σκαθάρι έγινε τίγρης
Η αλλαγή όμως του John ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Η γνωριμία με την Yoko και τον Bob Dylan συντέλεσε στην ολοκληρωτική του μεταμόρφωση. Η νυν σύζυγος του τον μύησε σε ριζοσπαστικές ανατρεπτικές φιλοσοφίες, ενώ παράλληλα ο Dylan στον κόσμο της μαριχουάνας, της ηρωίνης και του LSD. Το σκαθάρι πλέον έγινε τίγρης, ένας επαναστάτης, ο οποίος δεν μπορούσε πια να συνυπάρξει με τα υπόλοιπα μέλη. «Είμαστε πιο δημοφιλείς από τον Χριστό» δήλωνε με έπαρση ο Lennon το 1966… υποδεικνύοντας ότι ο μύθος των σκαθαριών γιγαντωνόταν σε παγκόσμια κλίμακα.
Παρ’ όλα αυτά η απόφαση του Λένον να αποχωρήσει από το γκρουπ ήταν θέμα χρόνου και συνοδεύτηκε από το έντονο ενδιαφέρον του ιδίου για την πολιτική. Όμως αυτή τη μεταστροφή του Λένον, δεν τη καλόβλεπαν οι αμερικανικές αρχές, σπεύδοντας να δημιουργήσουν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από τον ίδιο και την πολυτάραχη ζωή του. Τον Δεκέμβριο του 1980 ο Λένον ένιωθε πως η προσωπική του ζωή είχε επιτέλους ισορροπήσει, όμως τα όνειρα του για μια νέα πορεία, κατέστρεψε άδοξα ο Mark Chapman και το κίνημα της ειρήνης έχασε έναν από τους ηγέτες του, ενώ η λατρεία της νεολαίας στο πρόσωπό του δεν είχε πλέον όρια.
«Όλα αυτά τα χρόνια που προσπαθούσα να είμαι άγριος, σκληρός ρόκερ, πότης και γυναικάς, με σκότωναν. Σήμερα νιώθω μεγάλη ανακούφιση που δεν είμαι υποχρεωμένος να το κάνω πια» δήλωνε χαρακτηριστικά ο Lennon λίγο πριν τον θάνατο του.
Paul Berriff
Ποιος ήταν τελικά η ιδιοφυία;
Οι φανατικοί θαυμαστές του γκρουπ καταλόγιζαν μέχρι και πολύ πρόσφατα στον sir Paul McCartney ευθύνες για τη διάλυση του συγκροτήματος. Όμως στον ιδιόμορφο χώρο του θεάματος, ελάχιστοι είναι οι καλλιτέχνες των οποίων η πορεία έχει επανεκτιμηθεί τόσο ριζικά όσο του κιθαρίστα Paul. Μετά από χρόνια ο ανταγωνισμός του με τον John αντιμετωπίστηκε διαφορετικά, με τους περισσότερους βιογράφους του διάσημου συγκροτήματος να επανεκτιμούν ότι οι περισσότερες καλλιτεχνικές καινοτομίες των Beatles οφείλονταν στον McCartney αντί του Lennon.
Με εμφανή τα σημάδια της πικρίας του ο McCartney δήλωνε σε συνέντευξή του:
«Με αναστάτωνε η ιδέα ότι μελλοντικά όλοι θα σκέφτονταν ότι ο John ήταν cool ενώ ο Paul δεν ήταν τίποτα σημαντικό». Ο Paul χαρακτηριστικά ανέφερε ότι οι μουσικές καινοτομίες από την εποχή ακόμη της κυκλοφορίας του άλμπουμ Sergent Pepper’s το 1967, οφειλόταν στη δική του προσωπική συνεισφορά.
«Με εκνεύριζε το γεγονός ότι ο John θεωρούταν από όλους περισσότερο ανατρεπτικός και καινοτόμος, ενώ στην πραγματικότητα ζούσε μία εντελώς συμβατική ζωή σε ένα προάστιο του Λονδίνου» δήλωνε ο ίδιος με παράπονο.
Ήταν τελικά ο Paul ικανός να γράφει μόνο γλυκανάλατες συντηρητικές μελωδίες ή ήταν εκείνος ο οποίος χάρη στις εξαιρετικές πνευματικές ικανότητες του συντέλεσε ουσιαστικά στη δημιουργία του μύθου των Beatles;
Για πολλούς ο McCartney ήταν γεννημένος διασκεδαστής, ένας επαγγελματίας που ήξερε πως να μαγέψει το κοινό του αλλά πάντα διατηρούσε την εικόνα του καλού παιδιού που δεν ξεφεύγει από τα κοινωνικά όρια. Αντίθετα ο Lennon φύση επαναστατική ως ήταν, αντιτάσσονταν στο κοινωνικό κατεστημένο και την καθιέρωση, προσπαθώντας να αντιστρέψει την συμβατικότητα της εικόνας του γκρουπ. Αλλά ήταν ακριβώς αυτή η καθαρή εικόνα που δημιούργησε τον μύθο των Beatles και τους διατήρησε στην κορυφή.
Stuff.co.nz
Οι Beatles: Βορά στα Λιοντάρια
Η διαταραχή των ισορροπιών μεταξύ της σχέσης των δύο σκαθαριών επήλθε ουσιαστικά μετά και τον θάνατο του manager τους Brian Epstein, ο οποίος πάντοτε πετύχαινε τον περιορισμό αυτών των δύο πολύ σημαντικών προσωπικοτήτων. Με τον θάνατο του η μεταξύ τους ένταση αυξήθηκε. Οι δυο τους διαφωνούσαν για τα πάντα, από την μουσική, το ύφος έως και την οικονομική διαχείριση των υποθέσεων τους.
Οι ηρωικοί καυγάδες τους δεν μπορούσαν να κρυφτούν πλέον από τα Μέσα. Τα Μέσα λάτρευαν την ίντριγκα και έκαναν τα πάντα για να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. «Μας είχαν βάλει τον έναν ενάντια στον άλλον και η πικρία ήταν αναπόφευκτη. Όμως κατά βάθος αγαπιόμαστε», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Paul μετά από χρόνια, σκιαγραφώντας το κλίμα εκείνης της εποχής.
Η θυελλώδης σχέση τους πέρασε από πολλά μονοπάτια. Από τη βαθιά φιλία, στον απαράμιλλο ανταγωνισμό αγγίζοντας πολλές φορές τα όρια του μίσους. Σαράντα οκτώ χρόνια από τη διάλυση του συγκροτήματος και τριάντα οκτώ χρόνια από τον θάνατο του Lennon, οι μουσικές ικανότητες και καινοτομίες και των δυο, παραμένουν αδιαμφισβήτητα ανεξίτηλες στη μνήμη των θαυμαστών.
