ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΑ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ OFF THE RECORD, ΤΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΥΠΟΝΟΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ, ΟΣΟ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΡΑΦΗΣ Η ΑΦΗΓΗΣΗΣ. ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥΣ ΩΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΥΡΩΔΙΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΝΟΣ ΕΚΑΜΙΤΗ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΗΧΗΣΕΙ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ. ΟΤΑΝ ΑΠΛΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ, ΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΠΑΝΤΑ.

Το φυσικό τοπίο δίνει μια αίσθηση ηρεμίας, που τη σπάει κάποιος πυροβολισμός από τα πεδία βολής, οι δονήσεις στο έδαφος από τις αθλητικές προπονήσεις, ένα παράγγελμα και μια δυνατή φωνή που βγαίνει από ψυχή κι όχι από το στόμα, ο ήχος από τη μπάρα με τα ελεύθερα βάρη που σκάει στο πάτωμα ή το γαύγισμα από τα αστυνομικά σκυλιά. Όλο αυτό το πεδίο αντιθέτων δυνάμεων ανάμεσα στην απόλυτη ηρεμία της δύναμης και στην εκρηκτική αδρεναλίνη του επείγοντος, συνθέτει ένα από τα πολλά κύτταρα στο «είναι» ενός εκαμίτη. Η Ειδική Κατασταλτική Αντιτρομοκρατική Μονάδα της Ελληνικής Αστυνομίας έχει μια αίγλη από Χόλιγουντ, αλλά μυρίζει μπαρούτι, γιατί εκεί οι αποστολές είναι εμποτισμένες με πολύ θάρρος, πολλή πειθαρχία και ακόμη περισσότερες ικανότητες και δύναμη. Μπορεί η λαϊκή σοφία να θέλει το ράσο να μην κάνει τον παπά, ωστόσο όταν ένας εκαμίτης φορά τη μαύρη φόρμα, τον οπλισμό και την κουκούλα είναι ένας άλλος άνθρωπος, με αρκετά πιο υπεράνθρωπο προφίλ μάλλον ως προς το τι καταφέρνει και συνάμα αρκετά πιο ανθρώπινο, διότι καλείται πάντα να σώσει ζωές.

Ο κ. Πέτρος Τζεφεράκος, διατελεί Διευθυντής της ΕΚΑΜ, Αστυνόμος Α’, είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται στο τιμόνι της Μονάδας και έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που προϋποτίθενται για αυτές τις θέσεις. Τεράστια εμπειρία, ων ο ίδιος στην ΕΛ.ΑΣ. από 19 ετών και ο πιο μικρός ηλικιακά εκαμίτης που έχει ποτέ ενταχθεί σε αυτή, πολλά μάχιμα χρόνια σε αποστολές, θητεία ως απλός αστυνομικός, αξιωματικός σε όλες τις θέσεις, αυστηρότητα και οξύτατη αίσθηση δικαίου, νοιάξιμο για τα παιδιά του –όπως τους αποκαλεί- και πολύ ευαισθητοποιημένη στάση για τον άνθρωπο, τον πολίτη. Τα μισά και πάνω από τα μαλλιά του έχουν ασπρίσει από τις αποστολές και ίσως κάποια λίγα από το πέρασμα των χρόνων.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ

Προσηνής και εξαιρετικά προσεκτικός με τις λέξεις, ο κ. Πέτρος Τζεφεράκος αφηγείται το προφίλ και την ιστορία της Μονάδας σε μια διαδρομή απόλυτα συνυφασμένη με την κοινωνία: «Ας είμαστε ρεαλιστές. Το έγκλημα κι η παραβατική συμπεριφορά δημιουργούν τις επιχειρησιακές ανάγκες που η Αστυνομία πρέπει να καλύψει. Όχι μόνο εδώ, παγκοσμίως. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η τότε Ελληνική Χωροφυλακή και Αστυνομία Πόλεων ενώθηκαν στην Ελληνική Αστυνομία. Εκείνα τα χρόνια το μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Γερμανία θορύβησε όλη την Ευρώπη και δημιούργησε την ανάγκη για τον σχηματισμό των Ειδικών Μονάδων στο Αστυνομικό Σώμα με τη δημιουργία των πρώτων Αντιτρομοκρατικών Μονάδων στα τότε δύο Αστυνομικά Σώματα. Πρώτες Μονάδες ήταν η Μονάδα Ειδικών Αποστολών (ΜΕΑ) της Αστυνομίας Πόλεων, καθώς και το Τμήμα Ειδικών Αποστολών (ΤΕΙΔΑ) της Ελλη- νικής Χωροφυλακής. Με τη συγχώνευση των δύο Σωμάτων συγχωνεύτηκαν οι δύο Ειδικές Μονάδες σε μία, η οποία πήρε την σημερινή της ονομασία. Φυσικά και στα χρόνια αυτά άλλαξαν πολλά. Αλλάζει το έγκλημα, αλλάζει κι η δομή για την καταστολή του».

Εδώ όλοι είναι εθελοντές. Έχουν έρθει όλοι γιατί το θέλουν. Μέρος αυτής της σύμβασης είναι και το γεγονός ότι κάνουμε Χριστούγεννα στα βουνά και Πάσχα στα παγκάκια…

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΕΚΑΜ

«Είναι πολύ σαφής» συνεχίζει ο κ. Τζεφεράκος. «Συνεργαζόμαστε με διαφορετικές Υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. όταν ζητηθεί η συνδρομή μας για κάτι, αλλά εμείς δεν κάνουμε προανάκριση, ούτε συλλογή πληροφοριών. Μας ενδιαφέρει το καθαρά επιχειρησιακό σκέλος μιας αποστολής, που έχει και τη μεγαλύτερη επικινδυνότητα και χρειάζονται εκπαιδευμένοι άντρες και ειδικά υλικά. Οι Υπηρεσίες που συνεργαζόμαστε, μας παρέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για την επιτυχία της αποστολής. Βέβαια εάν οι συνθήκες και ο χρόνος το επιτρέπουν κάνουμε κατοπτεύσεις και αυτοψίες . Εμάς, ως ΕΚΑΜ μας ενδιαφέρει π.χ. η εγκληματική δράση, η σωματική διάπλαση του κακοποιού, οι δεξιότητές του στο χειρισμό όπλων, ο οπλισμός του, σε ποιο χώρο βρίσκεται και πώς είναι ο χώρος, αν υπάρχουν όμηροι κτλ. Σε όλα τα χρόνια της Μονάδας έχουμε αντιμετωπίσει πολλά και έχουμε έρθει αντιμέτωποι με πολύ επικίνδυνους κακοποιούς. Από τα ιστορικά χρόνια των συλλήψεων και των μεταγωγών μελών της 17Ν και του Ε.Λ.Α. μέχρι τα πιο πρόσφατα με τις αποστολές στο Βόλο, στην Ήπειρο στην υπόθεση με τους Αλβανούς που ήταν πολύ μεγάλης διάρκειας εκτός από επικινδυνότητας, λεωφοριοπειρατίες, ένοπλες ληστείες, τι να πρωτοθυμηθώ. Καμιά φορά η μνήμη σε προστατεύει. Τα βλέπουμε στην τηλεόραση και αναρωτιώμαστε “εγώ ήμουν εκεί;”.

Το 2μηνο σχολείο που αποτελεί το άγιο δισκοπότηρο της εκπαίδευσης στις ειδικές Μονάδες κι είναι αλάνθαστο… Το μότο τους είναι: ταπεινός σα μοναχός, αθόρυβος σαν φίδι, μαχητής σαν πάνθηρας!

Γενικά όμως σε ότι αφορά το πλαίσιο δράσης και τις αποστολές της ΕΚΑΜ, λαμβάνουμε εντολή απευθείας από το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. Θα πάμε όπου χρειαστεί και όπου κληθούμε για να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση της τάξης και της προστασίας των πολιτών. Καμία αποστολή δεν είναι ίδια με κάποια άλλη. Ότι και να πω χρόνια πείρας, χρόνια εκ- παίδευσης, χρόνια μάχιμα και φτάνει ένα λεπτό, όπου δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Είναι αμέτρητοι οι αστάθμητοι παράγοντες. Δε θέλει πολύ, ένα δευτερόλεπτο. Γι’ αυτό και ένα από τα κομμάτια της εκπαίδευσης είναι να μπορούμε να καθαρίσουμε το μυαλό μας, όταν γίνεται ανάθεση της αποστολής μας και να δούμε καθαρά τα γεγονότα και τα στοιχεία που έχουμε. Ό,τι έχουμε. Άλλες φορές υπάρχει -ας το πω- μια πολυτέλεια χρόνου και μπορούμε να σχεδιάσουμε τη στρατηγική μας, άλλες φορές γίνεται μια ενημέρωση καθ’οδόν για την αποστολή. Είναι φορές που ακόμη κι όταν έχουμε ενημέρωση φτάνοντας στο συμβάν, αλλάζει κάτι κι αλλάζουν όλες οι παράμετροι. Είμαστε όμως καλά εκπαιδευμένοι στο απρόοπτο, στις ασταθείς συνθήκες. Η ΕΚΑΜ έρχεται να περέμβει σε οποιοδήποτε ένοπλο περιστατικό, όπου δεν μπορούν να ανταποκριθούν οι υπόλοιπες αστυνομικές δυνάμεις με τα μέσα που διαθέτουν. Γίνεται αίτημα και η διάθεση για την επέμβαση μας εγκρίνεται από τον υπαρχηγό της Αστυνομίας. Μερικές φορές χρησιμοποιούμαστε σε μεγάλες φυσικές καταστροφές, αν εγκλωβιστεί κάποιο θύμα σε δύσβατη περιοχή, σε πολύ μεγάλο ατύχημα –όπως είχε γίνει με την πτώση του αεροσκάφους της HELIOS ή ακόμη κι αν κριθεί αναγκαία επέμβαση σε περιοχή που έχει μολυνθεί από ραδιενεργά υλικά ή έχει επέλθει τεχνολογική καταστροφή. Πάλι εμείς πάμε. Η ΕΚΑΜ έχει στις αρμοδιότητές της και την προστασία προσώπων υψηλής επικινδυνότητας, αρχηγούς κρατών, επισκέψεις εκπροσώπων κυβερνήσεων κτλ.».

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

«Τα παραπάνω μπορεί αρχικά να μη φαίνεται ότι έχουν κοινά στοιχεία, αλλά ο στόχος πάντα είναι να προασπιστεί η σωματική ακεραιότητα του ανθρώπου, να μην κινδυνεύσει κι αν δεν μπορεί αυτό να γίνει, αν δεν φτάσει η στρατηγική πρόληψη και περάσουμε σε ένοπλη συμπλοκή, τότε να κατασταλεί το έγκλημα, να παυθεί η δράση του εγκληματία, του κακοποιού με κάθε τρόπο. Το έγκλημα κι η βία είναι παντού. Εμείς, είμαστε συμπαθείς από την κοινωνία, ίσως κι αγαπητοί μπορώ να πω. Ο ρόλος μας είναι τέτοιος που πάντα επεμβαίνουμε για το καλό του πολίτη, όμως η σκληρότητα του εγκλήματος έχει πολλά πρόσωπα και συναντάται κι αλλού. Στη συνείδηση του αστυνομικού, του εκαμίτη είναι αναμενόμενο ο εγκληματίας, ο ληστής, ο αεροπειρατής, ο τρομοκράτης να έχει εγκληματική δράση και είναι πιο ξεκάθαροι οι ρόλοι του κακοποιού και του εκπροσώπου της προστασίας του πολίτη. Δε μιλώ για τη δυσκολία ή για τον κίνδυνο, αλλά για τη διάκριση των ρόλων. Αν πας όμως σε ένα αστυνομικό τμήμα και μείνεις μια εβδομάδα εκεί, θα δεις το πιο άγριο και σύνθετο πρόσωπο του εγκλήματος. Όταν πατέρας κακοποιεί το παιδί του, όταν γείτονας μαχαιρώνει γείτονα. Το ψυχικό βάρος από αυτή τη δουλειά, από τη δουλειά του αστυνομικού, ενός ευσυνείδητου αστυνομικού που είναι ευαισθητοποιημένος με τον άνθρωπο και τον νοιάζει, τον πονάει η κοινωνία, είναι ασήκωτο».

Αυτός που θα αποφοιτήσει πρέπει να είναι έτοιμος, ολοκληρωμένος εκαμίτης. Πρέπει το Σχολείο να έχει αποδείξει πως δε θα εγκαταλείψει μετά. Επιτυγχάνει ένα 7-10%, αλλά σε αυτούς χτίζουμε το μέλλον της Μονάδας και την ασφάλεια της χώρας.

Η ΕΚΑΜ έχει έναν αναμφισβήτητο μύθο γύρω από την ύπαρξη της. Ο διοικητής δεν αποδέχεται τον όρο, από σεμνότητα κι από επαγγελματισμό, ορίζει όλο αυτό το κομμάτι της μεγάλης θετικής διάκρισης της Μονάδας, ως μέρος της δουλειάς. Για πολλούς από μας το «κάνω τη δουλειά μου» περιορίζεται στο να είμαι μπροστά από έναν υπολογιστή, να φτιάχνω ψωμί, να επισκευάζω μηχανές, να μπαρκάρω σε πλοία, να προγραμματίζω δίκτυα, κ.ά. Για εκείνους σημαίνει πολλά που δεν λένε, αλλά είναι το συμπέρασμα από εκείνα που λένε. Οι οικογένειές τους είναι η μεγάλη οικογένεια της ΕΚΑΜ. Αρκεί μερικά δευτερόλεπτα για να σκεφτεί κανείς διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, πως η έκφραση «θα τα πούμε το βράδυ» που όλοι εμείς οι υπόλοιποι λέμε στους συντρόφους μας φεύγοντας το πρωί, δεν είναι αυτονόητη. Δεν είναι αυτονόητο αν θα είναι σπίτι σε γιορτές, γενέθλια ή αργίες. Είναι οι άνθρωποι που βλέπουν τα παιδιά τους να μακραίνουν στα κρεβάτια τους -γιατί συνήθως τα πετυχαίνουν όταν κοιμούνται- κι όχι να ψηλώνουν, γιατί είναι προνόμιο να συμμετέχουν στη σχολική τους ρουτίνα. Οι γυναίκες τους «παντρεύονται» πρώτα τον όρκο και τις δεσμεύσεις τους προς τη Μονάδα κι έπειτα τους ίδιους. Μεταξύ γέλωτος και σκεπτικισμού ο κύριος Τζεφεράκος θυμάται την αποστολή στα Ζωνιανά Κρήτης και την υπόθεση εμπόρων ναρκωτικών. Σε όλη τη διάρκεια της συνέντευξης τις πιο πολλές αλήθειες αποφαίνονται οι μικροκινήσεις στα μάτια του, οι μικροσυσπάσεις… λεκτικά είναι πολύ εκπαιδευμένος να πει τα πράγματα κατά τα προσήκοντα των δημοσιεύσεων. Μια-δυο εξομολογήσεις off the record κι ένα νεύμα «γράψτα με σεβασμό».

ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΝΙΑΝΑ

«Τι ήταν κι αυτό, μας έβαλαν σε ένα στρατιωτικό αεροσκάφος κι ούτε ξέραμε που πάμε» λέει ο κ. Τζεφεράκος. «Εν πτήσει έγιναν όλα, ενημέρωση, σχεδιασμός, προετοιμασία. Δράσαμε αστραπιαία. Η ανθρωπογεωγραφία στη δουλειά μας είναι πολύ σημαντικό εργαλείο. Να ξέρεις με ποιον έχεις να κάνεις. Μπορείς να προβλέψεις πολλά. Και πάλι όμως υπάρχει το απρόοπτο. Το ένστικτο της ανθρώπινης φύσης για επιβίωση είναι ισχυρό και το έχει κι ο κακοποιός. Σε αυτή τη Μονάδα, έχεις ερωτευτεί τη δουλειά σου, αυτό σημαίνει ότι ξέρεις, ότι θυμάσαι κάθε λεπτό τον λόγο που είσαι εκεί. Ερχεται μετά η προσωπική σου ζωή. Τα Ζωνιανά ήταν την περίοδο του γάμου μου. Ποιος γάμος, που χώρος να το σκεφτείς αυτό. Κυριακή ήταν το μυστήριο, Πέμπτη ήμουν ακόμη κάτω. Όμως έτσι είναι εδώ. Δεν έχουμε Kυριακές κι αργίες. Είναι γνωστό από την αρχή, όταν μπαίνεις τα ξέρεις αυτά ή μάλλον πριν μπεις. Εδώ όλοι είναι εθελοντές. Έχουν έρθει γιατί το θέλουν. Μέρος αυτής της σύμβασης είναι και το γεγονός ότι κάνουμε Χριστούγεννα στα βουνά και Πάσχα στα παγκάκια».

‘‘Στη συνείδηση του αστυνομικού, του εκαμίτη είναι αναμενόμενο ο εγκληματίας, ο ληστής, ο αεροπειρατής, ο τρομοκράτης να έχει εγκληματική δράση και είναι πιο ξεκάθαροι οι ρόλοι του κακοποιού και του εκπροσώπου της προστασίας του πολίτη’’

ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ

Οι ειδικές επιχειρησιακές Μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. είναι διαφορετικό κεφάλαιο κι υπόθεση υπερκομματική. Όποια κι αν είναι η κυβέρνηση το έργο τους αναγνωρίζεται και προασπίζεται. Η ΕΚΑΜ ανήκει στη Διεύθυνση Ειδικών Αστυνομικών Δυνάμεων, η οποία είναι αυτοτελής υπηρεσία και εποπτεύεται από τον Υπαρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. Γενικά, δεν τους χαλιέται χατήρι αναφορικά με εξοπλισμό, εκπαίδευση και συμμετοχή σε διεθνή εκ- παιδευτικά προγράμματα. Ο κ. Τζεφεράκος συμπληρώνει: «Δεν ζητάμε παράλογα πράγματα. Για να είμαστε όμως ρεαλιστές ποτέ δε μας έχουν αρνηθεί κάτι. Σαφώς είναι θέμα budget. Δε μπορούμε να συγκριθούμε με μια μεγάλη χώρα, που η οικονομία της είναι άλλη. Είμαστε όμως πολύ καλά. Σε εξαιρετικό επίπεδο. Ναι, δεν έχουμε πιάσει ταβάνι, πάντα πάει και παραπάνω αλλά είμαστε καλά και πάντα βελτιωνόμαστε. Στην περίπτωσή μας δεν είναι μόνο θέμα κονδυλίων όμως, πολλές φορές για να γίνει κάτι χρειάζεται και γραφειοκρατία στην οποία δεν είμαστε και οι καλύτεροι στην αστυνομία. Γενικά, παρά το μεγάλο κόστος συντήρησης και ανανέωσης του εξοπλισμού και των ειδικών υλικών, δεν μας αρνείται κάτι η φυσική ηγεσία και συνεχώς μας υποστηρίζει. Τα οικονομικά δεν είναι μια υπόθεση που αφορά μόνο την Ελλάδα, όλες οι χώρες που δεν είναι παχυλές σε κονδύλια, προσπαθούν να ευνοούνται από την τεχνογνωσία των χωρών που κάνουν έρευνα. Ο στόχος είναι κοινός: η προστασία των πολιτών και η ασφάλεια. Αν ο Γερμανός ή ο Γάλλος έχει εκπονήσει μια έρευνα για το πώς αντιδρά ένα υλικό σε σφαίρα τάδε διαμετρήματος ή έχει γίνει μια πατέντα για τις αλεξίσφαιρες ασπίδες, ή μια νέα τεχνολογία ενδοεπικοινωνίας, τότε αυτό το παίρνουμε έτοιμο».

ΑTLAS ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

«Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπάρχει ο σύνδεσμος ATLAS. Εί- ναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο για μας. Πρόκειται για ένα online δίκτυο, όπου όλες οι Ειδικές Μονάδες της Αστυνομίας όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμμετέχουν σε κοινές μετεκπαιδεύσεις, σε ορ- γανωμένα project, ανταλλάσουν τεχνογνωσία και πληροφορίες, επικοινωνούν τεχνικές και μελέτες και ανά διαστήματα συναντιόμαστε είτε για training είτε για συζήτηση βασικών θεμάτων και την επίλυσή τους. Μετά από τόσα χρόνια γνωριζόμαστε και μεταξύ μας. Εκτός από την πλατφόρμα αυτή, μπορούμε να επικοινωνήσουμε για συγκεκριμένα θέματα και δίνονται απαντήσεις και πληροφορίες για χειρισμό καταστάσεων ή για προφίλ εγκληματικών δράσεων ή ακόμη και για κάποιο εξειδικευμένο υλικό από όλους. Κι εμείς απαντάμε όταν τεθεί θέμα από άλλους. Συνήθως, δεν είναι κλειστά τα πράγματα μεταξύ μας. Υπάρχει βοήθεια και στήριξη. Κι εκτός ΑTLAS κι εκτός Ευρωπαϊκού πλαισίου. Δηλαδή κι έναν Αμερικανό, που ανήκει σε αντίστοιχη μονάδα να ρωτήσουμε στο πλαίσιο ενός παγκόσμιου forum ή εκπαίδευσης, θα μας δώσει απαντήσεις. Δεν είμαστε Μυστικές Υπηρεσίες. Εδώ ο σκοπός είναι η κοινή διαφύλαξη της τάξης και της ασφάλειας, χωρίς να κινδυνέψει κανείς. Δεν υπάρχουν μεταξύ μας ιδιαίτερες κρυφές επιχειρησιακές τακτικές, αν ρωτήσεις τον αντίστοιχο συνάδελφο θα είναι πρόθυμος να βοηθήσει από τις εμπειρίες και γνώσεις του. Οπως κι εμείς έχουμε αναπτύξει σε συναδέλφους από άλλες χώρες, ιδιαιτερότητες που έχουμε συναντήσει κι είναι χρήσιμη η ανταλλαγή γνώσεων και πληροφοριών. Η Ελλάδα δεν είναι ο ίδιος ακριβώς στόχος εγκληματικών δράσεων όπως είναι σε άλλες χώρες. Εδώ υπάρχει ιστορικό άλλων εγκληματικών ενεργειών, έχουμε άλλο ανάγλυφο γεωγραφικά κι άλλο πληθυσμιακό κράμα. Μελετώντας όλα αυτά, σου δίνουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις τακτικές που χρειάζεσαι σαν μονάδα, να προετοιμάζεσαι για να είσαι έτοιμος να επιχειρήσεις με τον καλύτερο και ασφαλέστερο τρόπο. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΚΑΜ συνεργάζεται με τις αντίστοιχες ειδικές μονάδες του εξωτερικού από τη New Scotland Yard / SO19, G.E.O. Spain, R.A.I.D. France, S.E.K. Berlin Germany, Cobra Austria κλπ., καθώς και ευρύτερα σε διεθνές επίπεδο με αντίστοιχες μονάδες όπως το F.B.I./ Hostage Rescue Team , U.S. Marshals / Special Operation Group, U.S. Army Special Forces κλπ.».

Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΕΚΑΜΙΤΗΣ

Πολύς λόγος γίνεται για το Σχολείο της ΕΚΑΜ, το πιο δύσκολο κομμάτι της ένταξης ενός εθελοντή στη Μονάδα. Για να πάει κάποιος εκεί, αρχικά χρειάζεται να ανακοινωθεί με διαταγή του Αρχηγείου εσωτερικά στην Αστυνομία η ανάγκη για νέους εκαμίτες. Οι προϋποθέσεις είναι σχετικά απλές, αλλά η διαδικασία θυμίζει ανάποδο χωνί. Είναι δύσκολη, επίπονη, σχεδιασμένη με τρόπο που να αναδείξει τους καλύτερους και μόνο. Ο υποψήφιος πρέπει να έχει υπηρετήσει στην ΕΛ.ΑΣ. τουλάχιστον 12 μήνες, μετά την έξοδό του από την Αστυνομική Ακαδημία. Να είναι άρτιος σωματικά, μετά από ιατροτεχνική γνωμάτευση και να μην υπάρχουν εις βάρους του πειθαρχικά. Μετά ξεκινά αυτό το δίμηνο Σχολείο, που αποτελεί το άγιο δισκοπότηρο της εκ- παίδευσης στις ειδικές Μονάδες. Τουλάχιστον αυτός είναι ο συνειρμός που το συνοδεύει. Το μότο είναι: ταπεινός σα μοναχός, αθόρυβος σαν φίδι, μαχητής σαν πάνθηρας!

«Το Σχολείο είναι αλάνθαστο» ξεκινά να εξηγεί ο κ. Τζεφεράκος. «Σε λίγο λογικά θα έχουμε νέο Σχολείο επιλογής. Από την αρχή φαίνεται ποιος μπορεί να τα καταφέρει. Η διαδικασία είναι έτσι σχεδιασμένη κι οι εκπαιδευτές είναι πολύ έμπειροι. Ξέρουν να διαβλέπουν τις δυνατότητες των υποψηφίων και το 60ήμερο της διαδικασίας επιλογής είναι ο σωστός χρόνος. Ούτε πιο λίγο, ούτε πιο πολύ. Ο εκπαιδευτής διαβάζει το μαθητή. Αθλητικά, ο υποσχόμενος υποψήφιος είναι αυτός που έχει το προφίλ του δεκαθλητή. Όμως, όπως έχει αφήσει να εννοηθεί η φήμη του Σχολείου, δεν είναι μόνο το κομμάτι των σωματικών απαιτήσεων, πα- ρόλο που είναι πολύ, μα πάρα πολύ σημαντικό. Έρχεται το Σάββατο και ο εκπαιδευτής ξέρει ποιος θα εγκαταλείψει τη Δευτέρα. Είναι τόσοι οι σωματικοί και μυικοί πόνοι που κι ο ύπνος τους γίνεται άϋπνος. Ερχονται και πολύ δουλεμένοι εθελοντές, λαμπρά παιδιά, βαλκανιονίκες, πρωταθλητές στην πάλη και σε άλλα αθλήματα, όμως δεν είναι απαραίτητο πως θα τα καταφέρουν. Ξαναλέω, το Σχολείο είναι αδέκαστο στα κριτήριά του. Για μένα από τη θέση της Διοίκησης αυτοί που θα πετύχουν είναι το μέλλον και η διαφήμιση της Μονάδας, αν μπορώ να το πω έτσι. Είναι αυτοί με τους οποίους θα μας εμπιστευτεί η Πολιτεία στη διαχείριση επικίνδυνων κρίσεων για την προστασία του Πολίτη. Δεν μπορούμε να παίξουμε. Γι’ αυτό κι ο εκπαιδευτής και το πρόγραμμα δεν μπορεί να είναι όπως μας βολεύει. Δεν το κάνουμε γιατί έχουμε προηγούμενα και θέλουμε να τους εξοντώσουμε ή να κάνουμε καψόνια. Γι’ αυτό και έχει πολύ δυνατή και σφιχτή δομή. Δεν παρεμβαίνει κανείς στο Σχολείο, γιατί όλοι από πάνω ξέρουν τους στόχους του. Πρέπει να βγουν οι πιο δυνατοί σωματικά, οι πιο προικισμένοι διανοητικά, με το πιο δυνατό μυαλό, οι πιο πλούσιοι ψυχικά, αυτοί που έχουν ατελείωτη εσωτερική δύναμη. Αυτός που θα αποφοιτήσει, ακόμη κι αν συνεχίσει την εκπαίδευσή του και μετά, πρέπει να είναι έτοιμος, ολοκληρωμένος εκαμίτης. Πρέπει το Σχολείο να έχει αποδείξει πως δε θα εγκαταλείψει μετά. Επιτυγχάνει ένα 7-10%, αλλά σε αυτούς χτίζουμε το μέλλον της Μονάδας και την ασφάλεια της χώρας. Αν είμαστε σε καλή χρονιά από πλευράς εγκληματικής δράσης, ο νεοφώτιστος δεν συμμετέχει αμέσως σε αποστολή, αλλά ακολουθεί σε βοηθητικούς ρόλους. Αυτό όμως δεν είναι κάτι που ελέγχεται. Αν τα περιστατικά μας ξεπεράσουν ποσοτικά θα κατέβουν όλοι, θα πάρουν μέρος και θα πάνε στο κάλεσμα, παίρνουν το βάπτισμα του πυρός».

ΤΟ ΝΕΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΚΑΜ

Εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο η ΕΚΑΜ έχει δικό της «σπίτι» στο Μαρκόπουλο. Συστεγάζεται με τα ΤΕΕΜ και τους Αστυνομικούς σκύλους και ανήκουν στην ίδια Αστυνομική Διεύθυνση, έχει βοηθήσει αυτή η μετακόμιση κυριώς από πλευράς δομών και εκπαιδευτικών χώρων. Εκεί υπάρχουν όλες οι απαιτούμενες εγκαστάσεις, αλλά η εκπαίδευση περιλαμβάνει κι άλλους χώρους, από το αεροδρόμιο και τα λιμάνια μέχρι χώρους των Ενόπλων Δυνάμεων. Δις ετησίως γίνονται αξιολογήσεις. Όμως ο εκαμίτης κρίνεται κάθε μέρα, όλη μέρα. «Εγώ κι αν κρίνομαι από τη θέση μου, πρέπει πρώτος να δίνω το παράδειγμα» συμπληρώνει ο κ. Τζεφεράκος και κλείνει «είναι φορές που μιλώ με απόστρατους κι εκεί βλέπω το ψυχικό βάρος που λειτουργεί αθροιστικά, γιατί μπορεί κάποιος να έχει χάσει την παιδική ηλικία των παιδιών του, όμως παράλληλα βλέπω και την ψυχική δύναμη σε εποχές που υπήρχε λιγότερη τεχνολογία και οι απαιτήσεις ήταν ψηλά. Σήμερα, η τεχνολογία έχει προσφέρει πολλά, αλλά αντίστοιχα έχει κάνει και τα πράγματα πιο πολύπλοκα και επικίνδυνα. Για τη σύλληψη μιας εγκληματικής οργάνωσης, σήμερα που το έγκλημα δεν έχει σύνορα, μπορεί μια αποστολή να περιλαμβάνει ταυτόχρονα ένα στρατηγικό σχέδιο με επιχειρήσεις σε πέντε πόλεις και να υπάρχει συγχρονισμός με επιχειρησιακές μονάδες άλλων χωρών. Η αναμονή πριν από μια επιχείρηση ή κατά τη διάρκειά της, είναι συνήθως η δυσκολότερη ψυχικά δοκιμασία που χρειάζεται να διαχειριζόμαστε με επιτυχία. Είναι σπάσιμο νεύρων, να στήνεις ενέδρα, 32 ωρών καρτέρι, δηλαδή 32 ώρες αδρεναλίνη για να επέμβεις 2 λεπτά που φαίνονται 2 αιώνες. Και δεν ξέρεις από πού θα σου’ρθει. Αλλά ξαναλέω, αυτή είναι η δουλειά μας, το καθήκον μας, η δέσμευσή μας. Όποιος είναι εδώ, είναι με την Ψυχή του».

Είναι σπάσιμο νεύρων, να στήνεις ενέδρα 32 ωρών καρτέρι, σκέψου 32 ώρες αδρεναλίνη πως είσαι...για να επέμβεις 2 λεπτά που φαίνονται 2 αιώνες και δεν ξέρεις από που θα σου’ρθει... Αλλά ξαναλέω, αυτή είναι η δουλειά μας, το καθήκον μας, η δεσμευσή μας. Όποιος είναι εδώ είναι με την Ψυχή του.

Tags from the story
0 replies on “EKAM / MEN IN BLACK”